નાદાન

હું દવા છું એના દર્દની,એ હકીકતને કદી સમજતા નથી,
એ બહુ નાદાન છે હજુ, શાયરી મારી સમજતા નથી !

આંખો બોલે છે, હોઠ ચૂપ છે અહીં મારા એલાન - એ - ઈશ્કમાં,
એ નાદાન છે કેટલા, મૌન ભાષા પ્રેમની હજુ સમજતા નથી !

દિપક, ચાંદ અને આંખોનાં તેજનું રહસ્ય સમજાવે છે નાદાન,
સૂર્ય થકી સઘળું જીવન, ને સૂર્યને જ સ્ત્રોત સમજતા નથી !

પ્રેમમાં બધો હોશ ખોઈને જીવવું બેહોશીમાં, જાણીજોઈને,
મૈખાનાને ધિક્કારે છે એ જ નાદાન, જે શરાબને ચાખતા નથી !

ઢળતી સંધ્યાએ અધૂરા અરમાનોની નાદાની ઓગળી રહી,
ને સૌંદર્ય અપ્રતિમ જીવન સંધ્યાનું હજુયે સમજતા નથી !

એ હજુ યાદ કરે છે એવો વહેમ પોષે આ નાદાન હેડકીઓ,
ને એને હેડકી ન આવે તો માને છે કે અમે યાદ કરતા નથી !

'પરમ' પ્રેમનો નાદાન આરંભ તો થતાં થઈ ગયો, હવે શું ?
'પાગલ' થયા એટલી હદે કે હવે અંજામથી અમે ડરતા નથી !