ન જાણે કેમ ?

ચાલતા ચાલતામાં ન જાણે કેમ હું દોડી ગયો,

ને જિંદગીની દોડમાં જાણે હું જિંદગી ભૂલી ગયો !

જીવનની ભાગમદોડમાં અગ્રીમ રહેવામાં,

હું અહીં એક મુસાફર છું,

ન જાણે કેમ એ હું વિસરી ગયો !

સંઘર્ષોના મારગે દોડતા દોડતા,

બાળપણની પાપા પગલીની,

ધીમી ચાલને ન જાણે કેમ એ હું વિસરી ગયો !

ખોબો ભરીને હું રડતો,

ને મન ભરીને હસતો'તો,

ન જાણે કેમ એ હું વિસરી ગયો !

ને જગતના એક રંગમાં રંગાઈને,

મેઘધનુષના સાત રંગો હોય,

ન જાણે કેમ એ હું વિસરી ગયો.