કર્મનાં ફળ

મહેફિલોમાં સદા મુસ્કુરાવાનું રાખું છું,

એટલે તનહાઈઓમાં રોવાનું રાખું છું !

પ્રેમમાં પડવાનું કૃત્ય કદી કરતો નથી,

એટલે એ સ્થિતિમાં કાયમ હોવાનું રાખું છું !

ક્ષિતિજની પેલે પાર અસીમ પૂર્ણતા પામી,

ક્યારેક મારા વજૂદને શૂન્યતામાં નાખું છું !

ભૂતનાં અનુભવના પાયે વર્તમાન જીવંત,

પછી મારૂં ભવ્ય ભવિષ્ય હું જ અહીં ભાખુ છું !

સદાચારની ભૂમિમાં નીતિના બીજ વાવીને

આયખું આખું પછી કર્મનાં ફળ ચાખું છું !

હવે 'પરમ' સૂરજ ઊગે છે રોજ નવો નવો,

એમ થઈ 'પાગલ', અંધારાને આઘુ રાખું છું !