એક મિનીટ

લો, ફેરવી દીધી આ બેગ પણ હવે તો ખભે,

માથે મૂકી દીધો હેલ્મેટ પણ,

ક્યાંક રસ્તામાં જો એક્સીડંટ થાય તો,

કોઇને તકલીફ તો ના પડેને ?

બસ, એક જ મિનિટની વાર છે

આ મોબાઇલ પણ ફુલ ચાર્જ કરીને રાખ્યો છે,

રીંગ વાગે કે તરત જ ઉભો થઇ દોડવા પણ હું તૈયાર છું,

રાહ જોઉં છું રીંગ વાગવાની,

મારે ક્યાં કોઇની વાત કરવાની છે ?

કોઇ મારા સપનાં આંખોમાં આંજીને ક્યાં બેઠું છે ?

મારા પોતાના તરફના ભાવને પણ,

મેં ક્યારની અલવિદા કરી દીધી છે !

કોઇની રાહ જોવાની નથી,

કોઇની વાત કરવાની નથી,

મારૂં પોતાનું આકાશ ચોખ્ખું ચણાક થઇ ગયું છે,

વાદળો બધાં જ વિખરાઇ ગયાં છે,

પણ, ન તો રીંગ વાગે છે, ન કોઇ આવે છે,

નથી હું બેગ ઉતારી શકતો, ના હેલ્મેટ.