બાઈ
બાઈ
બાઈ તું અમારા સૌના જીવનનો આધાર હતી,
તારા જ નામ પ્રમાણે તું લક્ષ્મીનો અવતાર હતી.
સ્વમાનભેર જીવવું એ તારા જીવનની રીત હતી,
કામમાં ચોકસાઈ એ તારી કર્તવ્યનિષ્ઠાની ઝાખી હતી.
સત્ય, સંઘર્ષ અને સહનશીલતાની તું મૂરત હતી,
તારા આ ગુણોની પ્રતીતિ મને મારામાં થતી હતી.
માન આપીને માન મેળવવું એ તારી ખૂબી હતી,
તારી આ ખૂબી તારા પૌત્રે બખૂબી નિભાવી હતી.
કવિતા, વાર્તાઓ અને સાહિત્યનો તું ખજાનો હતી,
મારું સાહિત્ય સર્જન તારા વારસાની દેન હતી.
તારી સમીપ વિતાવ્યા દિવસો એ ઘડી ધન્ય હતી,
તારા છેલ્લા આશીર્વાદ એ મારા જીવનની મૂડી હતી.
'બુન',આઈ કહીને તે માથે હાથ મૂકી કપાળે બચી કરી હતી,
એ પળને યાદ કરતાં આજે પણ આંખ ભીની થઇ હતી.
તારી અંતવેળાને તે અવસરમાં તબદિલ કરી હતી,
સ્મિત સાથે સ્વર્ગઆરોહણ તારા આધ્યાત્મની ઝાખી હતી.
તારી ઢોલડી, ગોદડી અને વિકસની ડબી ત્યાં જ હતી,
હતો તારો જ પ્રસંગ ને તારી જ ગેરહાજરી હતી.
તારા સદગુણો મારા જીવન પાથેયની અમાનત હતી,
કારણ કે, તારી આ 'વર્ષા' તારો જ અંશ હતી