અમાસ

જન્મ તો અવારનવાર એ પણ

અજવાળે તો કદાપિ નહીં એ,

ક્ષણિક જીવતો જીવતર એનું

તિમિરનો આશરો લઈને એ,

એટલો એતો અમાસે જન્મતો

લાગતું ઉજાસ એને કલ્પના,

આવા ભૂંડા ઘણાં માનવી રે

તર્ક મૂકતાં એના તિમિરના,

ભરોસો ને આશરો હવે ઉજાસ

કહું છું જાણે પૂનમનો પ્રતાપ,