Nayana Kumar Mohanta

Others

3  

Nayana Kumar Mohanta

Others

ତୁମ ସିନ୍ଦୂରକୁ ଅବମାନନା କରି

ତୁମ ସିନ୍ଦୂରକୁ ଅବମାନନା କରି

1 min
373



ଶବ୍ଦିତ ଏ ପୃଥିବୀ--

କର୍ଣ୍ଣ-ଗହର ପ୍ରକଂପିତ

ସମୟର ଘୋଷଡା-ଶବଦେ,

ହେଲେ--

ଶବଦ-ହୀନ ମୋ-

ମନର ପୃଥିବୀ....

 ମୋ ଆଖିର ପରିଧିରେ,

ସ୍ଥାବର-ବସ୍ତୁ ସବୁ ଅଦୃଶ୍ୟମାନ,

କେବଳ--

  ନିର୍ମେଘ-ଦିଗଂତ ଓ-

   ମହା-ଶୂନ୍ୟ,... 

ମୁଁ ଖୋଜୁଛି ତୁମକୁ ସେଇଠି-

ଯେଉଁଠି ଆକାଶ ଚୁମୁଛି

      ମାଟିର ଚିବୁକ..

ହେଲେ ସେଇଠି-

    ମୁଁ ଅନାବିଷ୍କୃତ ନିଜଠାରେ,.....


ମୋ ମନ-ଅଗଣାରେ--

ଜମାଟ-ବଂଧା

   କୁଢ-କୁଢ ଅନ୍ଧାର,

ଦୂରେ "ଧୂରୁବ ତାରା"

ତୁମ ସିନ୍ଦୂର ଟୋପାଠୁ

ଯୋଜନ-ଦୂରତାରେ-

     ଚିକ୍-ମିକ୍

ରୂପା-ବିନ୍ଦି ପରି,

ଅନୂଢା-କୁଆଁରୀ,

   ମୋ ସ୍ମୃତିର ଆକାଶେ.....

ସାଉଁଟି ନିଏ ମୁଁ-

    ଅଞୁଳି-ଭରି

    କୁଆଁରୀ-କିରଣ......

ଇଚ୍ଛା-ହୁଏ-

   ଗୋଟାଇ-ଆଣିବି,

ଆକାଶର ଅଗଣାରୁ-

    ତାରା-ଫୁଲ ଗୋଟି..

ଅପହଂଚ ତୁମେ,

ଛାୟାପଥ ସେପାରିରେ...


ବିସ୍ମୃତ ମୁଁ,...

ସାୟଂ-କାଳେ ଯେବେ ଅସ୍ତାଚଳେ

ତୁମ-ଭାଲେ ଟୋପାଏ ସିନ୍ଦୂର ଲାଲିମାରେ

ରଞିତ-ଥିଲା ଦିଗବଳୟ ସାରା,

ସତ୍ୟ ସେତ ସିନ୍ଦୂର-ସୂରୁଯ....;;


ରାତିର ମାୟାବିନୀ-

   କଳା-ପଣତ ତଳେ,

ଅବମାନନା କରି ସୂରୁଯକୁ,

ସତ୍ୟ ବୋଲି ମଣି "ଧୃବ ତାରା"

ମିଥ୍ୟା ହୋଇ ଯାଏନା-

     ତକ-ତକ ଝଟକୁଥିବା,

ତୁମ ଲଲାଟେ ସିନ୍ଦୂର....


ସଂଜ୍ଞା-ସବୁକୁ ଅସ୍ପଷ୍ଟ କରି-

ଅନ୍ଧାର-କାଳିମାରେ,

ପୋଛି-ଦେଇ-

   ତୁମ ମଥାରୁ ସିନ୍ଦୂର,

ଅବମାନନା-କରି-

     ସକାଳ ସୂରୁଯକୁ,

ଅନ୍ଧାରରେ ହେଉ ପଛେ,

ତୁମେ ମୋ ବିନ୍ଦିଟିଏ-

     ମୋ ମନ-ଆକାଶର "ଧୃବ ତାରା".....####

        


Rate this content
Log in