ମନ ବନେ ତନୁ ଲତା

ମନ ବନେ ତନୁଲତା

ମନ ବନେ ବୁଲି ଦେଖ ତନୁଲତାମାନ
ନବୀନ ପଲ୍ଲବେ ଶୋଭା ବଢାଇ ଉଚ୍ଛନ୍ନ ।

ସରିଲାଣି ଅପସରି ବୁକୁଫଟା ଶୀତ
ଛାତି ଖୋଲି ଖେଳିଯିବ ମଳୟ ବସନ୍ତ ।

ମହକିବ ତନୁ ମନ କାମିନୀ ପ୍ରବୃତ୍ତ
ଉଠିଲାଣି ବେଳ ଦେଖି ମଦନ ଉନ୍ମତ୍ତ ।

ହୁତୁହୁତୁ ଜଲିଲାଣି ବାସନାର ବଣ
ମତୁଆଲୀ ଘାସଫୁଲ କରିଲାଣି ପଣ ।

ବସନ୍ତର ଆଗମନେ ପ୍ରଥମ ଚୁମ୍ବନ
ରସସିକ୍ତ ଅଧରରେ କରିବ ପ୍ରଦାନ ।

ଛନ୍ଦହରା ଚଉପଦୀ ତୋଳିଲାଣି ତାନ
ଲଳିତ କଣ୍ଠରେ କେହି କରିବ ଉତ୍ଥାନ ।

ଧାଡ଼ି ଧାଡି ଫୁଟିଯିବ ଶବ୍ଦର ସୁମନ
ରସିକ କବିର ପଂକ୍ତି କରିବ ମଣ୍ଡନ ।

ହିମମୟ ବସ୍ତ୍ର ଖୋଲି ଧରଣୀ ବକ୍ଷୋଜ
ଚୁମିବାକୁ ଅନାବୃତେ ନଭ ସଜବାଜ ।

ଧରଣୀଗଭାକୁ ଶୋଭା କମଳ ସରୋଜ
ସୁବର୍ଣ୍ଣ କ୍ଷେତାଙ୍ଗ ପ୍ରଭା ସକାଳ ସୁରୁଯ ।

କିଶୋରୀ ପ୍ରାଣ ଉଚ୍ଛନ୍ନ କାମୋଦୀ ରାଗରେ
ବରିବ କେମନ୍ତେ ସାଥୀ ନବ ପ୍ରେମୀବରେ ।

ମନ୍ଦ ମନ୍ଦ ଗନ୍ଧ କ୍ଷେପି ମଳୟ ସମୀରେ
ମଦମସ୍ତ ଗଜ ଖୋଜେ ହସ୍ତିନୀ ବନରେ ।

ସୁକୁମାରୀ ତନୁଲତା ନଚେଇ ନଚେଇ
ଚାଲିଲାଣି ହାଟ ମଧ୍ୟେ ଆନନ ରଙ୍ଗେଇ ।

ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ରଖ ସଖୀ ଆସ ଗୋ ନଇଁବା
ବାସ ଭରା ଧରା ମାଟି ଉଲ୍ଲାସେ ଛୁଇଁବା ।

 

କବି - ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ମାଦଳା