ମୋ ପ୍ରୀତି ଅତି ନିଆରା

ପ୍ରେମ ବାଣ୍ଟୁ ବାଣ୍ଟୁ

ପ୍ରୀତି କୁ ପାଇଲି

ସେ ପ୍ରୀତି ଅତି ନିଆରା ।

ହୃଦୟ ବେଳାରେ

ତା'ପଣତ ତଳେ

ଲାଗିଲା ମୋର କିନାରା ।

ସମ୍ପର୍କ ସିନ୍ଧୁ ରେ

ନୈବେଦ୍ୟ ବିନ୍ଦୁରେ

ହୃଦୟ ଦୀପକୁ ଜାଳି ।

ନିଶାର୍ଦ୍ଧ ପ୍ରହରେ

ପାଇଥିଲି ବୋଲି

ନିଶିଗନ୍ଧା ନାମ ଦେଲି ।

ନିଶିଗନ୍ଧା ତୁମେ

ନିଶିରେ ନିଶିରେ

ଛପି ଛପି ଯାଅ ଚାଲି ।

ଋତୁ ଆସି ଋତୁ

ଚାଲିଗଲା ପରେ

ହୁଅ ତୁମେ ଚଇତାଳି ।

ଚୈତାଳି ଚମକେ

ତୁମ ଦେହ ରଙ୍ଗ

ଫଗୁଣ ଫଗୁଣ ଦିଶେ ।

ରଜନୀଗନ୍ଧା ର

ଶୁଭ୍ର ସୁରଭିରେ

ବାସନ୍ତୀ ବାସନ୍ତୀ ବାସେ ।

ଆଗୋ ନିଶିଗନ୍ଧା

ବନ୍ଧନରେ ବନ୍ଧା

ପ୍ରୀତି ପତର ରେ ପ୍ରୀତ ।

ସେ ପ୍ରୀତି ପତର

ସଂଭ୍ରମ,ସଂଯମ,

ମର୍ଯ୍ୟାଦାରେ ଅଳଙ୍କୃତ ।

ତୁମ ଅଳଙ୍କାର

ବିସ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ବର୍ଣ୍ଣର,

ନୁହେଁ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ଆଭୂଷଣ ।

ସ୍ନିଗ୍ଧ,ସାବଲୀଳ

ହୃଦୟ ତୁମର

ବିଶ୍ୱ ଭାରତୀ ଭୂଷଣ ।

ହେ ବିଶ୍ୱ ଭାରତୀ

ଜାତୀୟ ସଂଘତି

ପୁଣ୍ୟ ଶାନ୍ତି ନିକେତନ ।

ନାରୀଙ୍କ ନାରୀତ୍ବ

ପ୍ରତିନିଧି ତୁମେ

ତୁମକୁ କୋଟି ସମ୍ମାନ !