ଝିଅ ସେ

ଝିଅ ସେ ଝଟକୁଥିବା ରମଣୀୟ ମୋତି,

ଝିଅ ସେ ବାପା ବୋଉର ଗେଲ୍ଲୀ,

ଝିଅ ସେ ଖୁସିର ପସରା ଦିଏ ମେଲି |

ଝିଅ ସେ ତା ପାଇଁ ବାପ ଘରେ ନାହିଁ ତିଳେ ବାରଣା,

ଝିଅ ସେ ତା ପାଇଁ ଶାଶୁ ଘରେ ଲାଗେ କେତେ କଟକଣା |

ଝିଅ ସେ ଏଇ ଅଗଣାର ଫୁଲ କଢି,

ଝିଅ ସେ ଦେବ ଆଉ କାହା ସୁନାର ସଂସାର ଗଢି |

କେବେ ଚଳେ ସ୍ୱାମୀ ମନ ନେଇ,

କେବେ ଚଳିଯାଏ ଶାଶୁ ଶ୍ୱଶୁରଙ୍କୁ ନେଇ,

ସଭିଙ୍କ ମନ ରଖିବାକୁ 

ନିଜ ପାଇଁ ସମୟ ଟିକେ ନାହିଁ |

ଝିଅ ସେ ଦୁଇ ପ୍ରକାର ଅଭିନୟର ଅଧିକାରୀ, 

କେବେ ଝିଅ ହୋଇ କେବେ ବୋହୂ ହୋଇ 

ସଭିଙ୍କ ମନେ ଦିଏ ଖୁସି ଭରି |