ଶବ୍ଦରାଗର ଅଞ୍ଜଳି

ପୁରସ୍କାର ପାଇଁ ଆଶା ମୁଁ ରଖେ ନି

ମୋ'ପ୍ରିୟ ପାଠକ

ମୋ'ନିଜର ଉପହାର !

ତାଙ୍କ ଲେଖନୀରୁ ଝରି ଯାଉଥିବା

ମୃଣାଳ ମନ୍ତବ୍ୟ

ମୋ'ପାଇଁ ଅଲିଭା ଗାର ।

ମନ୍ତବ୍ୟ ନୁହେଁ ସେ ମୃଣ୍ମୟୀ ମମତା

ପ୍ରେରଣା ପାର୍ବଣ

ପୁନର୍ବସୁ ପତାଞ୍ଜଳୀ ।

ଶବ୍ଦରେ ଶବ୍ଦରେ ଅର୍କରେ ଅର୍କରେ

ମର୍ମେ ମର୍ମେ ଦିଏ

ଶବ୍ଦରାଗ ର ଅଞ୍ଜଳି ।

ମୋ'କବିତା ଝର କବିତା ନୁହେଁ ସେ

ଆତ୍ମାରୁ ଆପ୍ଲୁତ

ଦିଗ୍ ବିଜୟୀ ଦିଗଙ୍ଗନା ।

ପରିବର୍ତ୍ତନର ପ୍ଲାବିତ ସୁଅରେ

ସ୍ନେହରେ ପ୍ରେମରେ

ସଜାଏ ନୂଆ ଦୁନିଆଁ ।

ପ୍ରତିଯୋଗିତାର ଏ ବଡ ସହର

ଦୁର୍ବାର ଦ୍ବନ୍ଦ୍ୱରେ

ସମ୍ମୋହନୀ ବିଭୀଷିକା ।

ଅକୀଞ୍ଚନ ମାତ୍ର ମୁଁ ପଳାସ ପତ୍ର

ଏ ମହା ଦୌଡ଼ରେ

ସଂଗ୍ରାମୀ ମଣିଷ ଏକା ।

ସଂଗ୍ରାମ କରୁଛି ସଂଘର୍ଷ ବଳୟେ

ଆଶା ମୁଁ ରଖିନି

ପାଇବି ମୁଁ ପୁରସ୍କାର ।

ଅପେକ୍ଷା କରିନି ଆଙ୍କି ମୁଁ ଚାଲିଛି

ସୂକ୍ଷ୍ମ ମୋ' ତୁଳୀରେ

ବାଢିବାକୁ ସୁସଂସ୍କାର ।

କର୍ମ କରିଯିବି ନିରାଶ ନ ହେବି

ପାଠକଙ୍କ ପାଇଁ

ମୋ'କବିତା ଶୁଦ୍ଧ ଜଳ ।

ସେଇ ଶୁଦ୍ଧ ଜଳ ଅନ୍ୟ କିଛି ନୁହେଁ

ମୋ' କବିତା ଆଉ

କବିତାମୃତ କଲ୍ଲୋଳ ।

ସମ୍ମାନ ଆଶାରେ ପ୍ରତିଦ୍ବନ୍ଦ୍ବିତାରେ

ଦୌଡିବି ଦୌଡିବି

ସେ କଳ୍ପନା କଳ୍ପି ନାହିଁ ।

ଯେବେ ମୋ କବିତା ନିଃସ୍ୱାର୍ଥ ବନିତା

ସମ୍ମାନ ମିଳିବ

ଭାବିବାକୁ ବେଳ କାହିଁ !

ହେ ମୋର ପାଠକ ସମ୍ମାନ ରକ୍ଷକ

ଭାବରେ ଭାବରେ

ଶବ୍ଦ ଦୁଇ ଲେଖିଦେବ ।

ତାହା ହିଁ ସମ୍ମାନ ମୋ' ପାଇଁ ଅମ୍ଳାନ

ମରଣୋତ୍ତରେ ବି

ମୋ' ଜୀବନ ଧନ୍ୟ ହେବ ।