ଅଭିଳାଷ

ଗୁଳ୍ମ ହୋଇ ତୁମ ଚରଣରେ ଥିବି

    ପଡୁ ପଡୁ ପଡିଥିବି ।

ମହାଦ୍ରୁମର ମୁଁ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିବିନି

   ମହାଭିକ୍ଷୁ ବରଂ ହେବି ।।

ମହାଭିକ୍ଷୁ ହୋଇ ଭିକ୍ଷା ନେଇନେଇ

   ଶରଣାର୍ଥୀ ଶ୍ରୀଚରଣେ ।

ପତିତପାବନୀ   ନାମରେ ବ୍ରହ୍ମଶ୍ରୀ

   ସେବୁଥିବି ଅନୁକ୍ଷଣେ ।।

ତୁମେ ମହା ବ୍ରହ୍ମ  ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଈଶ୍ୱର

   ମୁଁ ଛାର ଦୁଃଖୀ ବ୍ରାହ୍ମଣ ।

ତୁମ ଛତ୍ରଛାୟା ମୋର କଳ୍ପକାୟା

   ମୁଁ ପରା ସ୍ୱୟଂ ନିର୍ଗୁଣ ।।

ନିର୍ଗୁଣ ମୁଁ ସତ    ତୁମରି ଗୁଣର

   ଛିଟା ଟିକେ ପାଇଅଛି ।

ସେଇଥିପାଇଁ ତ ନିର୍ଗୁଣେ ନିର୍ଗୁଣେ

    ଗୁଣିଆନ ସାଜିଅଛି ।।

ନିଜ ଗୁଣ ନିଜେ କିଅବା ଗାଇବି

    ତୁମକୁ କିସ ଅଜଣା !

ଆହେ ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନ ପରମ ନିର୍ବାଣ

    ଅସୀମ ତୁମ କରୁଣା ।।

ପର୍ବ ପର୍ବାଣୀର ଆହେ ସୂତ୍ରଧର

   ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ଅଭିମାନ ।

ଓଡ଼ିଆ କାହିଁକି  ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱର

   ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ସ୍ୱାଭିମାନ ।।

ହେ ଜଗତ ନାଥ ମୁଁ ମାତ୍ର ପତିତ

   ବନ୍ଦୀ ତୁମ ବନ୍ଦନାରେ ।

ନେତ୍ରରେ ନେତ୍ରରେ ତୁମ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରରେ

   ଖୋଜୁଥାଏ ଅନ୍ତରରେ ।।

ଖୋଜି ପାଇଥାଏ ପାଇ ମଜ୍ଜିଥାଏ

   ତୁମ ଗୀତ ଗୋବିନ୍ଦରେ ।

ସେ ଗୀତ ଗୋବିନ୍ଦ ପରମ ଆନନ୍ଦ

  ମିଳେ ଥିଲେ ସୌଭାଗ୍ୟରେ ।।