कंर्दळ मावळला.

प्रेम भेटावे पहिले 

बघून हासावे थोडे

सणा सुदीला येवून माहेरी 

जाग्या व्हाव्या सार्‍या आठवणी 

हरवलेल्या वाटेवरून पाहवे दूरूनी

तिने पापण्यांनी नजर चोरूनी

डोळ्याने खुप काही बोलूनी

मनात खंत ठेवूनी

दाटलेल्या धूक्यावर थैमान मांडूनी

रचलेल्या प्रेमाची कथा हि अनोखी 

जसे केवड्याचे फुल जणू

दूर वरून धावणारा वारा तु सजणी

येते भुतकाळातील रंगीन क्षण घेऊनी

कंर्दळीच्या बनातील मखमल फुले

फुलपाखरू तरंगत झुले

असे सुंदर प्रेम जुळे

मातीतील प्रित ना मिळे

जन्मोजन्मीच्या गाठी सुटल्या

लडिवाळ होते ते जग त्यात हरवल्या

आठवल्या तेव्हा दूर होहुनी 

समोर लख्ख अंधार घेऊनी

कंर्दळ मावळला

प्रेम भेटावे पहिले 

बघून लाजावे थोडे