પાંપણના પાણિયારે

અરમાનોથી ઉભરતી;

મારી આંખો જો બીડાઈ જાય તો,

તૃષ્ણાનાં છુપાયેલાં આંસુડાંને,

ઝાકાળ બિંદુ સમજી ધુમ્મસમાં,

ઓગાળી નહીં નાંખશો !

પણ...

મારી પાંપણના પાણિયારે,

ધરી દેજો છીપલાં

જેથી,

પુનર્જન્મે

મારા આંસુડાં મોતીડાં બની ઝળકી ઊઠે !