પાનખર

મુજ ‘પાનખર’ને પ્રેમ કરતું ના કોઈ,

પાંદડે વળતી પીળાશને હરતું ના કોઈ;

વીતેલી વસંતને વહાલ સૌ કરતું,

અમ એકલતાને ક્યાં કોઈ વરતું?

પંખીઓ ઉડી ગયા, પાછુ ફરતું ન કોઈ,

સિવાય સૂકાં પર્ણો ફરફરતું ન કોઈ

ભરબપોરે ભેંકાર વરતાવે વાયરો,

વૃક્ષો ભાસે છે જાણે હાડપિંજરો,

જે ખીલતું તે ખરતું આ નિયમ છે નિયતીનો,

કાયમ લીલાશ ઓઢી રહેતું ન કોઈ,

ખેદ, ખાલીપો, ખરતી આશાઓ

મુજ પાનખરની વ્યથાને હરતું ન કોઈ...