ଶିଶୁ ଶ୍ରମିକ ରାକେଟ୍

ନରିଆ ନାମରେ ଟିକି ପିଲାଟିଏ ।

ବାପା ମାଆ ଛେଉଣ୍ତ । ସାତ ‐ଆଠ ବର୍ଷର ହୋଇ ଥିବା ବେଳେ

ବାପା ମାଆ ଦାଦନ ଖଟିବାକୁ ବାଙ୍ଗାଲୋର ଯାଇ ଥିଲେ ! ଫେରିଲେ ନାହିଁ ! ଗାଁରୁ ଅନ୍ଯ ଯେଉଁ ମାନେ ଯାଇ ଥିଲେ ଫେରି

ଆସିଲେ ! ଗାଁରେ କହିଲେ ଯେ , ନରିଆର ବାପା ମାଆ କାମ

କରୁ କରୁ ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟି ଆର ପାରିକୁ ଚାଲି ଗଲେ ।

ବର୍ତ୍ତମାନ ନରିଆର ଦୁଃଖ କହିଲେ ନ ସରେ । 

ତା'ର ମାମୁଁ ଆସି ମାମୁଁ ଘରକୁ ନେଇ ଯାଇ ଥିଲେ । ସେଠାରେ

ରହି ସେ ଗାଁ ସ୍କୁଲ ରେ ଦ୍ବିତୀୟ ଶ୍ରେଣୀରେ ନାମ ଲେଖାଇ

ପଢୁ ଥିଲା । ମାତ୍ର ସେଠାରେ ବି , ତା'ର ଦୁର୍ଦ୍ଧଶାର ଶେଷ ନ

ହୋଇ ବରଂ ଅଧିକରୁ ଅଧିକତର ଭାବେ ଦିନକୁ ଦିନ ବଢୁ

 ଥାଏ ।

ଚତୁର୍ଥ ଶ୍ରେଣୀ ଯାଏ ପଢି , ପାଠରେ ଡୋରୀ ବନ୍ଧା ହେଲା ।

ଟିକି ପିଲାଟିଏ ଆଉ ବା କଣ ! କରି ପାରନ୍ତା ?

ମାମୁଁ ଙ୍କର ଗୋଟିଏ ପୁଅ ଓ ଝିଅ ଥାନ୍ତି । ସେମାନେ ନରିଆକୁ

ବେଶ୍ ଆଦର ଓ ସ୍ନେହ କରନ୍ତି । ସଭିଏଁ ତା' ସହିତ ଗାଁ ସ୍କୁଲ

ରେ ଶିଶୁ ଓ ଦିତୀଅ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢୁଥାନ୍ତି । ହସ ଖୁସିରେ ଚଳି

ଯାନ୍ତି । ତା'ର ମାଇଁ କିନ୍ତୁ ନରିଆକୁ ସହି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ ।

ସବୁବେଳେ ତା' ଉପରେ ଗରଗର ହୁଅନ୍ତି । ମାତ୍ର ନରିଆ ସବୁ

ସହି ଯାଏ । 

ଦରିଦ୍ର ପରିବାରର ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ମଧ୍ଯରେ ପିଲା ମାନଙ୍କୁ ଯେପରି

ହେଲେ ମଣିଷ କରି ଗଢିବାର ଲକ୍ଷ୍ଯ ନେଇ ତା'ର ମାମୁଁ ଆପ୍ରାଣ ଉଦ୍ଯମ ଜାରି ରଖିଥାନ୍ତି ।

ମାତ୍ର ଅଚାନକ ଭାବେ ତାଙ୍କର ସବୁ ଉଦ୍ଯମ ଫସର ଫାଟି

ଯାଇଛି । ନରିଆ ର କାହାଣୀ ଟି ହଠାତ୍ ଏକ ନୂତନ ମୋଡ

ନେଇଛି । 

ସେ ଦିନ ଥାଏ ଶନିବାର । ମାଇଁ ଙ୍କର ଷଡଯନ୍ତ୍ରର ଶିକାର 

ହୋଇ ନରିଆ ଅପହୂତ ହୋଇଛି । ସକାଳେ ସକାଳେ ପିଲାଏ ଖେଳୁ ଥିବା ବେଳେ ନରିଆକୁ ଛୁଆ ଧରା ନେଇ ଯାଇ ଛନ୍ତି ।

 ମାମୁଁ ଅନ୍ଯ ମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ ନରିଆ କାହିଁ ?

ସେମାନେ କହିଲେ , କିଏ ଜଣେ ନରିଆକୁ ନଡିଆ କୁରା

ଖାଇବାକୁ ଦେଇ କେଉଁ ଆଡେ ଡାକି ନେଇ ଯାଇଛି ।

ଆମେ କିଛି ଜାଣି ନାହୁଁ । ଆମେ ଭାବିଲୁ ସେ ପଳାଇ

ଆସିଛି , ନ ଆସିଥିଲେ ପରେ ଆସିବ !

ମାମୁଁ ରାଗରେ ଗର୍ଜନ କରି ପଚାରିଲେ , କେଉଁ ଲୋକଟି

ତାକୁ ଡାକି ନେଲା ? ତୁମେ ମାନେ , ଜାଣିଛ କି ?

‐ ହଁ ଆମେ ଜାଣିଛୁ । 

କିଏ ? କେଉଁଠିକାର ? 

‐ ଆମେ କହି ପାରିବୁ ନାହିଁ ! ମାଆ ଜାଣିଛନ୍ତି ।

ସେ ତୁମେ ନ ଥିବା ବେଳେ ଅନେକ ଥର ଆସେ ।

ଆମେ , କିଛି ଜାଣି ନାହୁଁ ? 

ଏସବୁ ଶୁଣି ତାର ମାମୁଁ ଖୁବ୍ ଚକିତ ହୋଇ ଉଠିଲେ ।

କ'ଣ କରିବେ କିଛି ଉପାୟ ପାଇଲେ ନାହି ।

ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ତା'ର ମାଇଁ ଆସିବାରୁ ତାଙ୍କୁ  

ନରିଆକୁ ଦେଖିଛନ୍ତି କି ? ପଚାରିଲେ !

ସେ କହିଲେ , ପିଲା ମାନେ ସକାଳେ ଖେଳିବା ପାଇଁ ଯାଇ

ଥିଲେ ! ସେବେଠୁ ମୁଁ ଆଉ ତା'କୁ ଦେଖିନାହିଁ ।

ନରିଆ  କୁଆଡେ ଗଲା ? ଗମ୍ଭୀର ସ୍ବରରେ ପଚାରିଲେ !

ହଠାତ୍ ତା'ର ମାଇଁ ଶଙ୍କିତ ଓ ଥରଥର ହୋଇ ଉଠି

ଉତ୍ତର ଦେଲେ  , ମୁଁ ନରିଆ .......

କ'ଣ କହୁଛ ଶିଘ୍ର କୁହ ?

ମୁଁ , ନରିଆକୁ ଦେଖି ନାହିଁ , ଜାଣେ ନାହିଁ । 

ତୁମେ ତୁମର ଛୁଆ ସୁଆଗ ଦେଖାଇ ହେଉଛ ? କାହିଁକି ?

ମୁଁ କ'ଣ ନରିଆ ‐ ହଳିଆ କୁ ବଗାଳ କରୁଛି ଯେ , ମୋତେ

ପଚାରୁଛ ? 

ଯାଊନ ତୁମେ ତା'କୁ ଖୋଜିବ ?  

ସେ କେଉଁଠି ଥିବ ଖେଳୁ ଥିବ ! ମୋତେ କହିଲେ , ମୁଁ

କ'ଣ କରିବି ? ମୋର କ'ଣ ଦୁଃଖ ନାହିଁ କି ?

ମୋତେ ଖଖାଲି ସବୁବେଳେ ନରିଆ ନରିଆ କହି ବଡ

ଦିଗ୍ ଦାର କରି ପକାଉଛ ?  

‐ ମୁଁ ଚାଲିଲି ମୋର ବାପ ଘରକୁ !

ତୁମେ ଯାଅ ନରିଆକୁ ଖୋଜିବ !

ତା'ର ମାମୁଁ ସ୍ତ୍ରୀ ଙ୍କ ମୁଖରୁ ଏ ସବୁ କଥା ଶୁଣି ଖୁବ୍ ହତ

ଚକିତ ହୋଇ ଉଠିଲେ ।

କ'ଣ କରିବେ ଚିନ୍ତା କଲେ !

ସ୍ତ୍ରୀ , ଙ୍କୁ ବୁଝାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ମାତ୍ର ସେ , ସେପରି

ଶୁଣିବା ବା ବୁଝିବା ଲୋକ ନ ଥିଲେ ।

ଗ୍ରାମର କିଛି ଲୋକ ଙ୍କ ସହିତ ପରାମର୍ଶ କଲେ ।

ଲୋକେ ପରାମର୍ଶ ଦେଲେ ଯେ , ସେ ଯାଇ ଶିଘ୍ର ପୋଲିସ୍ କୁ

ଜଣାନ୍ତୁ । ଲୋକଙ୍କର ସନ୍ଦେହ ହେଉ ଥାଏ ଯେ , ଏଆଡେ

କିଡନୀ ରାକେଟ ମାଡି ଆସିଲାଣି କି ? 

ଶୀଘ୍ର ସଚେତନ ନ ହେଲେ ଅନ୍ଯମାନେ ବି ଆଗକୁ ସେଇ

ରାକେଟ ର ଶିକାର ହେବେ ।

ଏହା ଭାବି ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କୁ ସାହାର୍ଯ୍ଯ କରିବାର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି  

ଦେଲେ ।

ଲୋକେ କହିଲେ ଗାଁ ବା ପାଖ ଥାନା କୁ ଗଲେ ସେମାନେ

ଗୋଇନ୍ଦା ଲଗାଇ ଜାଣି ଯିବେ ।

ଫଳତଃ ପିଲାଟିକୁ ଜୀବନରେ ମାରି ଦେବେ । ଏଣୁ ଆମେ 

ଯଥା ଶିଘ୍ର ଯାଇ ଟାଉନ୍ ଥାନାରେ ଜଣାଇଲେ ସେମାନେ

ପୋଲିସ୍ ର ତୀକ୍ଷ୍ଣ ନଜରରୁ ଆଉ ବର୍ତ୍ତି ପାରିବେ ନାହିଁ ।

ଫଳତଃ ପିଲାଟି ଉଦ୍ଧାର ପାଇ ଯାଇ ପାରେ ।

ତା' ପରେ ସିଧା ଯାଇ ପୋଲିସ କୁ ଜଣାଇବା କୁ ଚେଷ୍ଟା

କଲେ ।

ପୋଲିସ ନରିଆକୁ ଖୋଜିବାକୁ ତା' ସଂପର୍କରେ ଟିକି ନିଖି

ସମସ୍ତ ତଥ୍ଯ ସଂଗ୍ରହ କଲା ।

ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ନରିଆକୁ ଖୋଜିବାରେ ନିଜର  ଉଦ୍ଯମ

ଆରମ୍ଭ କରିବା ଲାଗି ଜାଲ ବିଛାଇ ଦେଲା । 

ଖୁବ୍ ଗୋପନୀୟ ଭାବେ ଓ ସତର୍କତାର ସହ ଅନ୍ବେଷଣ

କରିବାରୁ ନରିଆକୁ ଉଦ୍ଧାର କରାଗଲା ।

ଜଙ୍ଗଲ ପାଖରେ ଏକ ପରୀତ୍ଯକ୍ତ କୋଠରୀରେ  ଅନେକ

ପିଲାଙ୍କୁ ହାତ ଗୋଡ ବାନ୍ଧି ରଖା ଯାଉ ଥିଲା । ପରେ ସେମାନଙ୍କୁ ନେଇ ଦୂର ଦୂରାନ୍ତର ସହର ଓ ବସ୍ତି ଅଞ୍ଚଳରେ ବିକ୍ରି କରି ଦିଆ ଯାଉ ଥିଲା ।

ଯେଉଁ ସବୁ ଛୋଟ ଛୋଟ ପିଲା ଙ୍କୁ ନେଇ  ଲୋକ ମାନ ଙ୍କର ଘର , ଗ୍ଯାରେଜ ଓ ଦୋକାନ ବଜାରରେ ବେଠି ରେ କାମ କରାଉ ଥିଲେ ସେହିମାନେ ସମସ୍ତେ ଏହି ରାକେଟ ର ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ଥିଲେ ।

ସେଠାରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଭୋକ ବା ଶୋଷ ହେଲେ ଭଲରେ ବି

ଖାଇବାକୁ ଦିଆ ଯାଉ ନ ଥିଲା । ଓଲଟା ନିର୍ମମ ଭାବେ ଅତ୍ଯାଚାର କରା ଯାଉଥିଲା । ବଦମାସି କଲେ ବା କୌଣସି

କଥା ଅମାନ୍ଯ କଲେ ମାରି ଦିଆ ଯାଇ , ଆଖି , କିଡନୀ ,

ଇତ୍ଯାଦି  ଦୂର ଦୂରାନ୍ତରରେ ନେଇ ବିକ୍ରି କରା ଯାଉଥିଲା ।

ନିତି କୋମଳମତୀ ଟିକି ଟିକି ବାଳକ ବାଳିକା ମାନଙ୍କ ଉପରେ ଘୋରତର ଅତ୍ଯାଚାର କରା ଯାଉଥିଲା । ସ୍ଯାଡିଷ୍ଟ ପ୍ରକୁତିର

ଲୋକେ ଅନ୍ଯର କଷ୍ଟ ଦେଖି ବେଶ ଆନନ୍ଦ ଲାଭ କରୁ  

ଥିଲେ ।

କେତେକଙ୍କୁ ସେହି Sadist ଶ୍ରେଣୀୟ ଲୋକଙ୍କୁ ବିକ୍ରି

କରି ଦଲାଲ ମାନେ ଖୁବ୍ ମାଲାମାଲ ହୋଇ ଚାଲି ଥିଲେ ।

 ପୋଲିସ କେଶ ହେବାରୁ ନରିଆ ସହିତ ଅନେକ ନୀରିହ ନିଷ୍ପାପ ପିଲା ଉଦ୍ଧାର ପାଇଲେ ।

ଯେଉଁ ମାନଙ୍କୁ କି , ଶିଶୁ ଶ୍ରମିକ ଭାବ ଲଗା ଯାଇ ଥାନ୍ତା ।

ପୁଣି ସେହି  ଗ୍ରାମରେ ଏକ ବଡ ଧରଣର ଶିଶୁ ଶ୍ରମିକ ରାକେଟ କାମ କରୁଥିବା ଜଣା ପଡିଲା ।