ଦୂରେଇ ରୁହ

ଅଦୃଶ୍ୟ ଆଲପିନ ଚାରୋଟି ଲାଲି ଜିଭରେ ଯେପରି ପିଟା ହୋଇ ଥିଲା ।  ଯନ୍ତ୍ରଣା ଜର୍ଜରିତ ମନ, ଅକୁହା ବେଦନା ।  ରକ୍ତ କ୍ଷରଣ ମନରୁ ନିରନ୍ତର ହେଉଛି, ଦେଖି ପାରୁନାହାନ୍ତି କେହି  ।  କଁଅଳ ବୟସ, ଅନେକ ଆଶଙ୍କା, ଅଭିଜ୍ଞତା  ହୀନ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ । କାହିଁକି କିଛି କହୁନି ବୋହୁଟି?ବେଶ ଖୁସି ମିଜାଜର ଝିଅଟେ ବୋଲିତ ଶୁଣିଥିଲୁ ।  ସମସ୍ତଙ୍କ ମନରେ ଏକ ହିଁ ପ୍ରଶ୍ନ ।  ଅନ୍ୟ କଥାରେ ମଜା ନିଆ ଜାଇପାରେ, କଟା ଘାରେ ଚୂନ ମାରନ୍ତି ପାଖ ଆଖ ଲୋକ,ଖୁବ୍ ଚତୁରତାରେ । ଏଇଟାହିଁ  ଆମ ସମାଜ ।  ପଙ୍କିଳପାଣି ସନ୍ଦେହୀ ମନ ବରାବର ଏକା ।  ପରିଷ୍କାର ନୁହଁ ଦୁଇଟା ଯାକ ।  ସବୁବେଳେ ତ୍ୟାଗକରି ଫୋପାଡିଦେବା ଉଚିତ୍ ।

ପଙ୍କିଳ ପାଣିରେ ବୁଡୁବୁଡୁ ଫୋଟକା ଉଠୁଥିଲା । ପୁଂଜାପୁଂଜା, ଯୋଡା ଯୋଡା ହୋଇ ଟୁପୁରୁ ଟାପର ହେଉଥିଲେ ।  ମିଳେଇ ଯାଉଥିଲେ ।  ହଁ.... ଲୋ ମା, ଆମର କଣ ଗଲା, ଚାଲେ ଚାଲେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯାଉଥିଲା ବୋଧେ କିଛି  ।

ବିଜନର ଫୋଟକା, କିନ୍ତୁ ଫାଟିବାର ନାମ ନେଉ ନ ଥିଲା ।  ସେଥିରେ ସନ୍ଦେହର ଆସ୍ତରଣ ବହଳିଆ ପୁଟ ବାନ୍ଧୁଥିଲା  । ହେବା କଥା ।  ଏମିତି ସେମିତି ନୁହେଁ ।  ଲାଲି ର ହାତ ଧରି ବାହା ହୋଇଛି ।  ଆକାଶରୁ କୁସୁମ, ଚିଲିକାରୁ କୟାଁ ତୋଳିବ ଭାବିଛି ।  ଲାଲି ଚେହେରାରେ ପାଗଳ ହୋଇଛି ।

ମନେ ମନେ ଲାଲିକୁ ନେଇ ଚାରମିନାର ତୋଳିଛି, ଗଙ୍ଗା ରେ ସ୍ନାନ କରିଛି, ଖାଲି ପାଦରେ ଲାଲିର କଁଅଳିଆ ହାତ ଧରି ବଡ ଦାଣ୍ଡରେ ଚାଲି ଚାଲି ଜଗନ୍ନାଥ ଦର୍ଶନ ସାରିଛି । ନିକାଚଂନ ସମୁଦ୍ର ବେଳାଭୂମିରେ ଲାଲି ବିକିନ ପିନ୍ଧି ଦୌଡୁଛି, ବିଜନ ଗୋଡାଉଛି ।  ଲାଲି ପଡିଗଲେ ବିଜନ ତୋଳିଧରି ଅଜସ୍ର ଚୁମ୍ବନରେ ପୋତି ପକାଉଛି  ।

କାଶ୍ମୀରର ଡାଲ ହ୍ରଦରେ, କାଶ୍ମୀରର ଶୀକାରାରେ, ବରଫିଆ ଶୀତରେ, ଲାଲି ସହିତ ପତଳା ପ୍ୟାଶ୍-ମିନା ଘୋଡାଇ ହୋଇ ଦୂର ଦୂର ବହି ବହି ଥିରି ଥିରି ମଜାନେଉଛି ।  ଲାଲି ଗୋଡକୁ ସଯତ୍ନରେ ନିଜ ଗୋଡ ତଳେ ଚାପି ରଖିଛି । ଲାଲି ପାଣିକୁ ଡରୁଛି,କାଳେ ପାଣିରେ ପଡିଯିବ,ବିଜନ ଭାବୁଛି  ।

ଦାକ୍ଷିଣାତ୍ୟର ଚଳଚିତ୍ର ବି ଏହି ସ୍ପିଡ୍ ରେ ତିଆରି ହେଉ ନ ଥିବ, ବିଜନ ଲାଲୀକୁ ନେଇ ଯେଉଁ ବ୍ୟଗ୍ରତା ସହକାରେ ରେ ସ୍ବପ୍ନ ବିଭୋର ହୋଇ ଉଠୁଛି ।

ଲାଲି ସଙ୍ଗେ ଦିପଦ କଥା ହେବାର ଲାଳସା ସମ୍ବରଣ କରି ପାରୁନି ବିଜନ ।  ବାଁଆରା ଚାଆଁରା ହୋଇ, ଲାଲି ରହିବା କୋଠରିକି ପଶି ଆସୁଛି  । ଝିଅ -ଗାଁ ମାଇପେ ଚିମୁଟା ଚିମୁଟି ହେଉଛନ୍ତି ।  ଲାଲି ଦିପଦ କଥା ହେବା ତ ଦୂରକଥା, ପତିଦେବକୁ ମୁହଁ ଉଠାଇ ଥରେ ଚା଼ହୁଁନି ମଧ୍ୟ ।  ଧେତ୍! ଲଭ ମ୍ୟାରେଜ କରିଥିଲେ ଭଲହୋଇଥାନ୍ତା  । ସାଙ୍ଗଗୁଡାକର ଶିହରଣ ଭରା ରୋମାଂଚପୂର୍ଣ କାହାଣୀ ହେଲାବେଳକୁ, ମୋର ଶୁଖିଲା ରୁଟି, ଘିଅ-ମମ ବିନା ।  ମାତ୍ର ଚାରିଟା ଦିନରେ ବାପା, କଣ ପାଇଁ ଏ ବାହାଘର କରିଦେଲେ!

ଭଉଣୀ ଖଣ୍ଡକ ବଦମାସ ।  ଫଟୋ ଦେଖାଇ କହିଲା ଦେଖ ଭାଇ, ତୁଟା ବଡ କପାଳିଆରେ ।  ଭାଉଜକୁ ଆମ କଲେଜରେ ଶ୍ରୀଦେବୀ ଡାକୁଥିଲେ ।  ଭାଗ୍ୟ ଟାଣ ଥିଲେ, ଆପେ ଆପେ ଏମିତି ପ୍ରସ୍ତାବ ଆସେ । ଶ୍ରୀଦେବି ପରି ଭାଉଜ ଆଇ ମିନ ସ୍ତ୍ରୀ ମିଳେ ।  ଯିବୁ ଅଇଖାନା ଦେଖିବୁ ।  ଏ କରି ଚାଲିଗଲାଭଉଣୀ ।

ପ୍ରଥମେ ଫଟୋ ଦେଖା, ତାପରଦିନ ଝିଅ ଦେଖା ।  ବିଜନ ଝିଅ ଦେଖାରେ ଇମପ୍ରେସଡ୍ ହୋଇ ପାରିଲାନି ।  ବିଜନ ମନଶୁଖା ଦେଖି ଆଗରୁ ବରହୋଇ ହ୍ୟାଟ୍ରିକ ମାରିଥିବା ସାଂଗ ବୁଝାଇଦେଲା, ଏ ଗୋଟେ ଥର ପାଇଁ କଣ ଶୋଚନା ?ସାରା ଜୀବନ ତ ତାକୁ ପାଇବୁ ନବରସ ଦେଖିବୁ, ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧର । ଝିଅଙ୍କର କେତେ ସମସ୍ୟା  । ମନ ଦୁଃଖ କି ଶାରୀରିକ କଷ୍ଟ କଣ ଗୋଟେ ଥିବ ।  ତୋ ଭାଗ୍ୟ ଜଳୁଛିରେ ।  ଭଙ୍ଗା ଘରେ ଚକା ଜହ୍ନ । ଭାଗ୍ୟରେ ଥିଲେ ଏପରି କନ୍ୟା ମିଳେ ।  ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠାନା କିଛି ।  ଡେଇଁ ପଡେ ବାହା ବେଦିକି ।  ସ୍ବର୍ଣଚମ୍ପା ୧୦୮ ଚଢାଇ ଆସେ ମହାଦେବଙ୍କୁ ।

ତିନିଦିନ ବିତିଗଲାଣି ।  ହାତେ ଓଢଣା ଦେଇ ଲାଲି କଣ ପାଇଁ ବସୁଛି ।  ସାହି ଝିଅଙ୍କର କିଛି କାମ ନାହିଁ । ହୟ ବସନ୍ତୁ ।  କିଛି ନ ହେଲେ ଲାଲି ଖୁସିବାସି ହେବ, ସମବୟସିଙ୍କ ସହ ।  କିନ୍ତୁ ହଁ/ନାଁ ରେ କେବଳ ଉତ୍ତର ଦେଉଛି ସେମାନଙ୍କୁ ,ନହେଲେ ମୋବାଇଲ ନେଇ କଣ ଦେଖୁଛି ମଝିରେ ମଝିରେ  ।

ଗୁଡ ଆଇଡିଆ ।  ଏସ ଏମ ଏସ କଲା ।  ନୋ ରିପ୍ଲାଏ ।  ଧେତ୍ ।

ଆଜି ପୁଣି ଏକ ହୋମାଗ୍ନିରେ ଦୁହେଁ ଏକ ଗୋତ୍ରରେ ପ୍ରବେଶ ହେଲେ ।  ଆଜି ଧୈର୍ଯ୍ୟର ବନ୍ଧ ବାଡବତା ମାନିବା ଅବସ୍ଥାରେ ନ ଥିଲା । ମଧୁଚନ୍ଦ୍ରିକାର ରାତି ।  ବିଜନ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଢେର ପରୀକ୍ଷା ଦେଇ ସାରିଲାଣି ।  ବିଜନ ଓଢଣା ଖୋଲି, ଲାଲି ପାଟିରେ ପବିତ୍ର ହୋମାଗ୍ନିର ଏକ ଛୋଟ ନଡିଆ ଟୁକୁଡା ଦେଇ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ଲାଲି ମୁହଁରେ ଆଉ ରକ୍ତ ନାହିଁ ।  ଲାଲି ମୁହଁ ର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ, ମନର ଖୁସି ଚୋରି ହୋଇ ଯାଇଛି ଯେପରି । ଏ ମୁହୂର୍ତ୍ତକୁ ସ୍ମରଣୀୟ କର ଲାଲି ।

ମୋତେ ଭଲ ଲାଗୁନି କହି ମୁହଁ ବୁଲାଇ ଦେଲା ।  ବାସ୍ ବିଜନ କ୍ଷୁବ୍ଧ ।  ସନ୍ଦେହ ଦୃଢୀଭୂତ ।  କଣ କରିବ ବିଜନ?

କୋଠରୀରେ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ନିରବତା ।  ମେସେଞ୍ଜର ଆଲକୋରେ, ମଝିରେ ମଝିରେ ଆଲୋକିତ କୋଠରୀ । ବିଜନର ଶାଳୀନତା, ବିବେକ ବିଜନକୁ ଜୋର ଜବରଦସ୍ତ ପାଇଁ ମନା କରୁଥାଏ ।  ମୁଁ ତୁମ ମୋବାଇଲ ଦେଖି ପାରେକି ??ଏତିକି କଥାରେ, ଧକେଇ ଧକେଇ କାନ୍ଦୁଥିବା ଉପାୟହୀନା ଲାଲି ମୋବାଇଲ ବଢ଼ାଇଦେଲା । ବିଜନ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ।  କିଛି ଖରାପ ଏମ-ଏମ-ଏସର କ୍ଲିପସ ।

ଏ ସବୁ କଣ?

ମୁଁ ଏ ଦୁଷ୍ଟ ଦାନବକୁ କିପରି ଭଲ ପାଇଥିଲି ଜାଣେନା ।  ମୋତେ ଫସାଇ ବାହା ହେବା ସର୍ତ୍ତରେ ଏସବୁ କରିନେଇଛି  । ପରେ ବାହା ହେବା ପାଇଁମନା କରିଦେଲା ।  ଏ଼ହି ଏମ ଏମ ଏସ ଦ୍ବାରା ମୋଠୁ ଦୁଇଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା, ଆହୁରି କିଛି ଚାହୁଁଛି ।  ମୁଁ କେଉଁ ପୁଅକୁ ଭଲ ପାଉଛି, ତା ସହିତ ବାହା ନ ଦେଲେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଦେବି ଭାବି, ବାପା ତୁମ ସାଙ୍ଗେ ଚଟକି ପ୍ରସ୍ତାବ ପକାଇ ବାହା କରିଦେଲେ ।  ମୁଁ ତୁମକୁ ଖୋଲିକରି କିଛି କହିପାରିଲିନି ।  ଯା ଫଳରେ ତୁମଭଳି ନିର୍ଦୋଷୀ  ବରବାଦ ହେବାକୁ ଯାଉଛି ।  ମୁଁ ତା ଧୋକାରେ ମର୍ମାହତ ।  କିପରି ହସିବି ।  ମୋ ଜିଭରେ ଯେପରି କିଏ କଣ୍ଟା ପିଟି ଦେଇ, ରକ୍ତ କ୍ଷରଣର ଆନନ୍ଦ ନେଉଛି ।  ତୁମର ବିବେକ ଶାଳୀନତା ଆଗରେ ମୋ ମୁଣ୍ଡ ନଇଁ ଯାଉଛି ।  ହେଲେ କେଉଁ ମୁହଁରେ ତୁମର ହେବି ? ସେ ଧୋକାବାଜର ଏମ-ଏମ-ଏସ ପରେ ମୋତେ କିଏ ଗ୍ରହଣ କରିବ? ମୋ ଅଞତା ହେତୁ , ମୋ ବଂଚିବା ଅନାବଶ୍ଯକ ।  ଲାଲି ଏକ ସଂଗେ ସବୁ କହି ଭୋ ଭୋ କାନ୍ଦୁଥିଲା ।

ବିଜନ ପାଞ୍ଚ ମିନିଟ ନେଲା ।  ଓକେ ଲାଲି ।  ନମ୍ବର ଦିଅ । ସେ ଟୋକାକୁ ଧଡକି ଫୋନ୍ ଲଗାଇଲା ।

ଶଳା ହାରାମୀ ।  ଏଇ ଶଳା !ଯେତିକି ସେତିକି ସେଇଠି ରୁହ ।  ଏମ-ଏମ- ଏସ ତ ଦୂରକଥା ।  ଆଉ ଥରେ ଫୋନ୍ କରନା ଦେଖି  ।  ପୁରୁଷ ନା କଣ ବେ ତୁ? ଚୂଡି ପିନ୍ଧ ।  ତୋ ଭଉଣୀର ଏମ-ଏମ-ଏସ ବନୋଉନୁ ବେ ।  ଲାଲିର ଗୋଟେ ଏମ-ଏମ-ଏସ କଣ ଛାଡିବୁ , ଦଶଟି ଏମ-ଏମ-ଏସ ବୁଲା ଇଣ୍ଟରନେଟରେ  । ଯଦି କରିଛୁ  ।  ଧମକ ଦେଉଛୁ କଣ? ଏଇ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ cyber crime ରେ ତୋର ଏତଲା କରୁଛି ।  କାଲି ସକାଳୁ ହାଜତରେ ହାରାମୀ, ସୁନିଶ୍ଚିତ ।  ଝିଅ ମାନଙ୍କ  ଅଞତାକୁ ନେଇ ଖେଳ କରୁଛୁ! ଫୋନ ରଖ ଶଳା ।

ଲାଲି ବିଜନ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ଲଜ୍ୟା ଓ ବିଜନର ବଡପଣରେ ଅଭିଭୂତ ହେଉଥିଲା ।  ବିଜନ ଲାଲି ମୁହଁକୁ ଚାହିଁଲା ।  ସକାଳ କଁଅଳ କିରଣ ପାଇ ପଦ୍ମକଢୀ ଯେପରି ତାର ପ୍ରତିଟି ପାଖୁଡାକୁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଦେଇ ଖୋଲୁଛି । ଏକ ପୂର୍ଣାଙ୍ଗ ପଦ୍ମଫୁଲରେ ପରିଣତ ହୋଇଚାଲିଛି ଲାଲିର ମୁହଁ  ।  ପଦ୍ମରାଗରେ ପୁର୍ଣ କୋଠରୀର ବାୟୁମଣ୍ଡଳ । କଣ ଭାବୁଛ ଲାଲି?

ତୁମ ଅଜ୍ଞତା  ମାଫ୍ ।  ମୋ କ୍ଷୀର ଗ୍ଲାସ ଦେଉଛି ।

କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ମୁହଁ ଓ ମନର ମଳିନତା ଉଭୟ ଧୋଇ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା, ଲାଲିର ।  ଏକ ସଫାସୁତର ଲାଲି , ଲାଲ ପଡିଯାଉଥିଲା ବିଜନର ନିବିଡ ବାହୁବନ୍ଧନରେ  ।