ଯେବେ ବର୍ଷା ଆସେ

କଳା ଅନ୍ଧକାର ନିର୍ଜନ ରାତିରେ,

ଦୂୂୂୂରରେ ପେଚାର ହୁଟ୍ ହୁଟ୍ ସ୍ବର ,

ହଠାତ୍ ପ୍ରଳୟଙ୍କରୀ ମେଘର ଗର୍ଜନ,

ଆଖି ଝଲସାଇ ଦିଏ ବିିିିିଜୁୁଳୀର ଚମକ,

ଧଡ଼ ଧଡ଼ କରି ଉଠେ ହୃଦୟର ପ୍ରତିଟି କୋଣ, 

ଛାତି ତଳର ସେ ହୃୃତ କମ୍ପନରେ ,

ନିିିିସ୍ତବ୍ଧ ସେ କୃଷ୍ଣ ଘନ ଆଚ୍ଛାଦିତ ରାତିର ସୁରେ,

ଛମ ଛମ କରି ପାଉଁଜି ବଜାଇ ବର୍ଷା ଆସେ ।

ଛୋଟିଆ ନାଳ ପାଣିର ଧାରେ ଧାରେ,

କାଗଜର ଡଙ୍ଗାଟିଏ ଦୋହଲି ଦୋହଲି ଭାସୁ ଥାଏ,

ଝଲସି ଯାଏ ଛୁଆଟିର ମୁହଁ ଖୁସିରେ ,

ନିିଷ୍ପ୍ପାପ ହୃଦୟ ହସୁ ଥାଏ ତାଳିମାରି,

ତାଳିମାରି ହସୁଥିବା ସେ ନୀରିହ ଖୁସି,

ହଠାତ ଚୁପ ହୋଇ ଯାଏ,

ଯେବେ କାଗଜ ଡଙ୍ଗାଟି ବତୁରି ବତୁରି ବୁୁୁୁଡ଼ି ଯାଏ,

ଛୁଆର କାନ୍ଦୁରା ମୁହଁରେ ଖୁବ ଜୋରରେ ବର୍ଷା ଆସେ ।                           

ଅଦିନିଆ ମେଘର ଗୁରୁ ଗମ୍ଭୀର ଗର୍ଜନରେ

କଳା ହାଣ୍ଡିଆ ମେଘର ପରଶେ ସାରା ଆକାଶ,

ଯେବେ କଳା ଓଢଣୀରେ ଢାଙ୍କି ଦିଏ ନିଜ ମୁଁହ,

ଲାଜୁଆ ଆକାଶର କଳା ଓଢଣୀ ଦେଖି ,

ମନେ ମନେ ଶିହରି ଉଠେ ଷୋଡଶୀ,

କୋହଲା ପବନ ମନେ ତା ଶିହରଣ ଜଗାଏ,

ଷୋଡଶୀ ମନର ସେ ପ୍ରଥମ ଶିହରଣରେ,

ଟପ ଟପ ଜଳ ଧାରା ନେଇ ବର୍ଷା ଆସେ।