ଯାଉଛି ବିଦାୟ ନେଇ

ତୋ ରାସ୍ତାରେ କେବେ ହେବିନି ମୁଁ କଣ୍ଟା

   ଯାଉଛି ବିଦାୟ ନେଇ

ଦେଖିବିନି ବୋଲି ତୋ ବିଧବା ବେଶ

  ଆଗରୁ ଯାଉଛି ଶୋଇ

ମରିଗଲା ପରେ ମୋ ଶବ ଉପରେ

  କାନ୍ଦିବୁନି ରଖି ମଥା

ଦୂରେ ଥାଇ ଟିକେ ଦେଖିଦେଇ ଯିବୁ

 ମନରୁ ଲିଭିବ ବ୍ୟଥା

ଛଅଖଣ୍ତ ବାଉଁଶ ପାଳ ଦଉଡିରେ

 ବନ୍ଧା'ଏ କୋକେଇ ମୋର

ସ୍ୱାମୀ ସୁଖ ସାଥେ ବନ୍ଧା ତୋ'ଜୀବନ

 ସୁଖରେ କର'ତୁ ଘର

ଗାଆଁ ସେ ମୁଣ୍ତରେ ମଶାଣୀ ଭୂଇଁରେ

  ଜଳିବ ଯୁଇଟା ମୋର 

ପର କରି ଦେବେ ବନ୍ଧୁ ପରିଜନ

 କାଟିଲି ମୋହ ସଂସାର 

ଜୁଇର ନିଆଁରେ ଡହ ଡହ ହୋଇ

 ଯେବେ ମୋ ଜଳିବ ଯୁଇ

ମଶାଣୀ ଭୂଇଁରେ ଯୁଇ ନିଆଁ ତଳେ

  ରହିବି ପାଉଁଶ ହୋଇ