ତୁମେ

ତୁମରି ପଥର ଯାତ୍ରୀ ମୁଁ ବୋଲି

     ଏତେ ବାଟ ଚାଲୁଥିଲି 

ପଦର ଜ୍ୱାଳା ତ ବାଧୁ ବି ନଥିଲା

     ତୁମ ହସ୍ତେ ହସ୍ତ ଥିଲା ବୋଲି l

ତୁମ ନୟନରେ ନୟନ ମିଶାଇ

     ଯେବେ ମୁଁ ଦୁନିଆଁ ଦେଖିଲି 

ସବୁ ରାସ୍ତା ଆଜି ଫୁଲ ପାଲଟିଲା

      କଣ୍ଟା ବି ଗଲା ଚାଲି l

ତୁମ ହୃଦୟରେ ଘର କଲି ବୋଲି

      ଦୁଃଖ ସୁଖ ଭୁଲିଗଲି 

ମାୟା ଜଂଜାଳରୁ ବାହାରି ମୁଁ ପ୍ରଭୁ

      ତୁମ ପଥେ ଭ୍ରମିଗଲି l

ତୁମେ ଗୀତାସାର ଭଜନ ମୋ ପାଇଁ

      ମହାପ୍ରସାଦ କରିଲି 

ତୁମ ସହସ୍ର ନାମେ ସନ୍ଧ୍ୟା ବିତାଇଲି

      ରାତି ପୁଣି ବିତାଇଲି l

ପ୍ରତ୍ୟୁଷ ପରା ତୁମ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ

      ନୀରବେ ମୁଁ ହଜିଲି 

ତୁମ ଅଭ୍ୟର୍ଥନା ତୁମରି ଭାବନା

      ତୁମକୁ ସଦା ଚିନ୍ତିଲି l

କିନ୍ତୁ କିବା ତୁମେ ମୋର ନୁହଁ ବୋଲି

      ଜାଣି ତ ମୁଁ ନପାରିଲି 

ତୁମକୁ ପାଇବା କେତେ ଜନ୍ମ ପୁଣି

      କହିଦିଅ ମନ ଖୋଲି l