ତୁମେ

ତୁମେ ହିଁ ତ ପ୍ରଭୁ

ଅମୃତ , ଅକ୍ଷୟ

ତୁମେ ଦିବ୍ୟାଲୋକ ଧାରା

ତୁମେ ହିଁ ତ ଶାନ୍ତି

ତୁମେ ହିଁ ତ ମୁକ୍ତି

ତୁମେ ଆନନ୍ଦ ପସରା। 

ତୁମେ ହିଁ ଜନକ

ତୁମେ ହିଁ ଜନନୀ

ତୁମେ ସଖା ଭାଇବନ୍ଧୁ

ତୁମେ ହିଁ ତ ସ୍ନେହ

ତୁମେ ହିଁ ତ ପ୍ରେମ

ତୁମେ କରୁଣାର ସିନ୍ଧୁ। 

ତୁମେ ହିଁ ଅତୀତ

ତୁମେ ଭବିଷ୍ୟତ

ତୁମେ ହିଁ ତ ବର୍ତ୍ତମାନ

ତୁମେ ହିଁ ଅନନ୍ତ

କାଳର ଲହରୀ

ତୁମେ ସତ୍ୟ ଚିରନ୍ତନ। 

ତୁମେ ହିଁ ତ ବୁଦ୍ଧି

ତୁମେ ହିଁ ତ ବଳ

ତୁମେ ଜପ ତପ ଧ୍ୟାନ

ତୁମେ ହିଁ ତ ଭକ୍ତି

ତୁମେ ହିଁ ତ ଶକ୍ତି

ତୁମେ ପୂଜା ଆରାଧନ। 

ତୁମେ ହିଁ ନିଶ୍ଵାସ

ତୁମେ ହିଁ ବିଶ୍ଵାସ

ତୁମେ ହିଁ ତ ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନ

ତୁମେ ହିଁ ସାଧନା

ତୁମେ ହିଁ ତ ସିଦ୍ଧି

ତୁମେ ହିଁ ଆତ୍ମଦର୍ଶନ। 

ତୁମେ ଜଳ ସ୍ଥଳ

ନଭ ଅଗ୍ନି ବାୟୁ

ତୁମେ ଜଗତକାରଣ

ତୁମେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର

ଗ୍ରହ ତାରାବୃନ୍ଦ

ତୁମେ ସର୍ବ ବିଶ୍ଵପ୍ରାଣ। 

ସ୍ଥାବର ଜଙ୍ଗମ

କୀଟ ପତଙ୍ଗରେ

ତୁମେ ପ୍ରଭୁ ! ସମେ ବ୍ୟାପ୍ତ

ତଥାପି କାହିଁକି

ମନୁଷ୍ୟ ନବୁଝେ

ହିଂସା ଦ୍ଵେଷେ ହୁଏ ଲିପ୍ତ ।

ଦିଅ ଜ୍ଞାନ ଚକ୍ଷୁ

ଅଜ୍ଞାନୀ ମାନବେ

ଲଭୁ ସିଏ ସମଦୃଷ୍ଟି

ହୃଦୟରୁ ଶୁଣୁ

ଓଁକାର ନିନାଦ

ମଧୁମୟ ଦେଖୁ ସୃଷ୍ଟି।