ତୋଷାମୋଦିଆ

ତୋଷାମୋଦିଆ ଯେ ପାରୁଡ଼ା ପୋକକୁ

ବୋଲନ୍ତି ବାସନା ପୋକ,

ଯାଉଣୁ ଆସୁଣୁ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରନ୍ତି

ମିଛକୁ ଭକତି ଟେକ !

ତୋଷାମୋଦିଆ ଯେ କୁକୁର ପ୍ରକୃତି

ଚାଟିବେ ଅଇଁଠା ଖଲି,

ଓଲମ ବିଲୋମ ଟିକିଏ ହୋଇଲେ

କାମୁଡ଼ି ଦେବେଟି କାଲି !

ତୋଷାମୋଦିଆ ଯେ ଯାହାର ଖାଇବେ

ତାହାରି ଥାଳିରେ ହଗି,

ମାଲିକ କ୍ଷେତକୁ ଉଜାଡ଼ି ଦେଇକି

ପରକୁ ଯିବେଟି ଜଗି !

ତୋଷାମୋଦିଆ ଯେ ମୂରୁଖ ନେଇକି

ଉଚ୍ଚରେ ରଖିବେ କବି,

ଟିକିଏ ପାନରୁ ଚୂନଟା ଖସିଲେ

ଦିଶେନି ମୁହଁର ଛବି !

ତୋଷାମୋଦିଆ ଯେ ଆକାଶ କଇଁଆ

ଚିଲିକା ମାଛକୁ ଗପି,

ଧନକୁ ପାଇଲେ ଯାହାକୁ ତାହାକୁ 

ଲଗାଇ ଦିଅନ୍ତି ଟୋପି !

ତୋଷାମୋଦିଆ ଯେ କଥାର ଚାତୁରୀ

ଛତାକୁ କହିବେ ଛତି,

କାଣୀକୁ କହିବେ ସୁନ୍ଦରୀ ରାଣୀଟେ

ଚଢ଼ିବା ଯୋଗ୍ୟାକୁ ହାତୀ !

ତୋଷାମୋଦିଆ ଯେ ବତୀକୁ ପେଲିବେ

ହାତକୁ ଚିକ୍କଣ କରି,

ବାଧାଟି ପଡ଼ିଲେ ଅଧାରୁ ରହିବେ

ଜୀଅନ୍ତା ଦେବେଟି ମାରି !

ତୋଷାମୋଦିଆ ଯେ ଘରକୁ ଭାଙ୍ଗନ୍ତି

ଭାଙ୍ଗନ୍ତି ଦୁନିଆ ଗାଆଁ,

ଅଯଥା କଥାକୁ ମୁଣ୍ଡରେ ମୁଣ୍ଡେଇ

ବୁଡ଼ାନ୍ତି ଅନ୍ୟର ନାଆଁ !