ସତ୍ୟ ଉବାଚ

ଅବଶୋଶ ନାହିଁ

 ଯଦି ମୁଁ ହେଉନି

 ସତ୍ୟବାନ ଆଜି

  ଗୋଟାଏ ଦିନର ପାଇଁ ।

ତୁମେ ବି ସାବିତ୍ରୀ

 ହୁଅନା ପ୍ରଣୟୀ

 ଆମ ପ୍ରୀତି ପାଇଁ

  ପ୍ରହସନ ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ।

ଅଛି ଯେବେ ସତ୍ୟ

 ଆମ ବନ୍ଧନର

 ଆମ ଅବିଧାନୁ

  ଯମକୁ ହଟାଇ ଦେବା ।

ତୁମେ ତ ମୋହର

 ମୁଁ ବି ତୁମର

 ଅଯଥାରେ କାହିଁ

  ବଣିକକୁ ପୋଷୁଥିବା ?

ବ୍ରତ ଉପବାସ

 ଖାଲି ପରିହାସ

 ନିଜକୁ ଏତେଟା

  ଅବଳା ଭାବୁଛ କାହିଁ ?

ପ୍ରୀତି ପାରିଜାତ

 ସଂସାରରେ ସତ

 ମିଛ ପ୍ରହସନ

  ଆମ ପାଇଁ ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ।