ଷାଠିଏର ପ୍ରେମ

ପ୍ରେମ  ସହ ଏମିତି ଅଭ୍ୟସ୍ତ ମୁଁ ଯେ

ଭାବି ବି ପାରେନି ଏଠି 

ମୁଁ ଅଲଗା ମଣିଷ ।

ଆମ ଗଢ଼ା ସଂସାରକୁ ନେଇ

ଗର୍ବ କରେ ସବୁବେଳେ 

ଖାସ୍ ତୁମ ପାଇଁଁ।

ତୁମକୁ ଛାଡ଼ି ଯିବାର 

ଦୁଃସାହସ କେବେ କରି ନାହିଁ।

ତୁମସହ ବିତାଇଛି ଷାଠିଏ ବସନ୍ତ

ପ୍ରେମ ଦବା ,ଓ ଭଲପାଇବା 

ତୁମ ମୂଳ ମନ୍ତ୍ର ।

କୋଳାହଳମୟ କରେ,ରଙ୍ଗ ଭରେ

ଦୁନିଆରେ ମୋର ।

ବତିଶି ବରଷ ଠାରୁ ,

ତୁମ ଠାରେ ସମର୍ପିତ ଚିତ୍ତ ।

ସବୁବେଳେ ମିଠା ଲାଗେ ,

ତୁମ ସହ ରହିବାର ଇଚ୍ଛା ଜାଗେ

ମନଭରି ଜୀଇଁଥିବା ମଧୁର ମୁହୂର୍ତ୍ତ।

ବୟସର ଅପରାହ୍ନ ସତ!

କାଲି ପରି ଲାଗ ଆଜି 

ଷୋଳଟି ଫଗୁଣ ରଙ୍ଗ ମଖା ତୁମେ ମୋର ପ୍ରେମର ଆବର୍ତ୍ତ।

ମୁଁ ,ଏବେ ଆଉ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ନହେଲେ ବି ,

ଥୁରୁଥୁରୁ ହାତେ ଧରି ତୁମ ହାତ

ଚାଲିବାକୁ ଅଛି ମୋର 

ପଥ ବହୁ ଦୂର ,ଯହିଁ ଥିବ ଆମ ପ୍ରେମ,

ଆଉ ଆମେ ପାଉଥିବା

ନିହାତି ଏକାନ୍ତ ।