ସମସ୍ଯା

 

ସମସ୍ଯା ଜର୍ଜର ଅଟଇ ଜୀବନ ଚିର

ପ୍ରାଣୀ ମାତ୍ରେ ପ୍ରତ୍ଯେକ ହିଁ ସମସ୍ଯା ର ଭାର ।

ଧରି ଧରା ଧାମେ ନିତି ହୋନ୍ତି ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ

ବିତା ଅନ୍ତି ଏଥେ ପୁଣି ସମସ୍ଯାରେ ଦିନ ।

ଏହି ପରି ସମସ୍ଯା ର ମୁଖର ଜୀବନ

କେ ଅବା କରଇ ତାହା କେବେ ସମାଧାନ ।

ଜୀବନ ସହିତ ଓତଃପ୍ରୋତ ତା ' ଜଡିତ

ଚିନି ସାଥେ ପିପିଲିକା ସମ୍ବନ୍ଧ ଯେମନ୍ତ ।

ଜୀବନ ରେ ସମସ୍ଯା ର ଶେଷ ନାହିଁ କାହିଁ

ଆଜୀବନ ଜୀବ ସମସ୍ଯା ର ସାଥେ ଲଢି ।

ରତଥାଏ ନବ ଜ୍ଞାନ ଅନୁଭୁତି ରାଶି

ଯତନେ ସଂଗ୍ରହ କରି ଜୀବନେ ନିବେଶି ।

ତହିଁରୁ ଉଦ୍ଧାର ମାର୍ଗ କରେ ନିରୂପଣ

ଜୀବନ ସହିତ ସମସ୍ଯା ର ରୂପାୟନ ।

ଘଟି ଚାଲି ଥାଏ ଚିର ତହିଁ ରୁ ନିସ୍ତାର

ଉପାୟ କେ ! କେବେ କରି ନ ପାରେ ବାହାର ।

ଏକ ସମାଧାନେ ପୁଣି ଆରେକ ସମସ୍ଯା 

ଉଦେ ହୋଇ ଜୀବନ ରେ ସୂଜେ ବିଭିଷୀକା ।

ପିପିଲିକା ପୀଡା ନିବାରଣେ ତାକୁ ମାରି

ପରେ ପୁଣି ଆନ ଆସି ଯାଏ ପୀଡି ପୀଡି ।

ଏହି ପରି କ୍ରମାଗତ ଲାଗି ରହି ଥାଏ 

ଯେତେ ମାରିଲେ ବି ପୁଣି ଆନ ଆସି ଦଂଶେ ।

ମାରି ମାରି ନୟାନ୍ତ ଯେ ହୁଏ ନର ଶେଷେ

ସମସ୍ଯା ସକଳ ଚଳେ ଏସନ ଅଶେଷେ ।

ନିର୍ମୂଳ ବା ଲୋପ ତା'ର ନଘଟେ କେଭେହେଁ

ଭଉଁରୀ ସୂଜି ସେ ଟାଣେ ଆପଣା ଗରଭେ ।