ସ୍ମୃତିର ମହାମିଳନ

ଝାପ୍ସା ପଡିଗଲାଣି ସମୟର କାନଭାସରେ

ପିଲାଦିନର ଲୁଚକାଳି ଆଉ ଧୂଳିଖେଳ

ଜମା ହେଲେଣି ତା ଉପରେ ପୁଣି

ଅନେକ ସ୍ମୃତିର ସଞ୍ଜ ଓ ସକାଳ ।

ରହୁ ନଥିଲା ମନରେ କାହାର 

ଛନ୍ଦ କପଟର ଲେଶମାତ୍ର ଚିହ୍ନ

ହୃଦୟ ଅଳିନ୍ଦରେ ବିରାଜୁଥିଲା

କୁଆଁର ପୁନେଇର ତୋଫା ଜହ୍ନ ।

କେତେ ରାଗ ରୁଷା କେତେ ଅଭିମାନ

ଭାଙ୍ଗି ଯାଉଥିଲା ଆନ କ୍ଷଣେ

ସାଉଁଟି ରଖୁଥିଲେ ଇଡି ହୋଇଯାଇଥିବା

ମଧୁର ବେଳାକୁ ଅତି ଯତନେ ।

ଛବିଶିଟି ବସନ୍ତ ହଜିଲେଣି ଏବେ

କାଳର କରାଳ ବକ୍ଷରେ

ଜୀବନ ଜଞ୍ଜାଳକୁ ସଂଖୋଳି ସଂଖୋଳି

ଅନେକ ବାଟ ମାପିଲେଣି ଦୁଃଖ ସୁଖରେ ।

ସମୟ ବି ଡାକୁଛି ତୁମକୁ ମୋତେ

ହେବା ଆଜି ଏଠି ଭେଟାଭେଟି

ଚିହ୍ନିବା ଚିହ୍ନାଇବା ନିଜକୁ ଅନ୍ୟକୁ

ମନର ପୁରୁଣା ଆଲବମ ପୃଷ୍ଠାକୁ ଓଲଟି ।

ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲେଣି ପାହାଡ଼ ତୀଖରୁ

ଅନେକ ରଙ୍ଗବେରଙ୍ଗୀ ସପନ

କାଳର ଛାତିରେ ଆଙ୍କି ହେଇଯିବ

ବନ୍ଧୁତ୍ୱର ଏହି ମହାମିଳନ ।

ଆସ ଆଜି ଆମେ ଶୁଣାଇବା 

ମନର କୋଣରେ ଗୋପନେ ସାଇତା ଗୀତ

ସୁଖ ଦୁଃଖ ଭୁଲି ମସଗୁଲ ହେବା

ଲୟ ଫେରି ପାଉ ପୁଣି ବେସୁରା ଜୀବନ ସଂଗୀତ।