ସ୍ମୃତି

ବୟସର ଦୋଛକିରେ ବନ୍ଧା ପଡ଼ିଛି ଏବେ ଜୀବନ !

ସ୍ମୃତି ର ବଉଳ ସହ ପେନ୍ଥା ପେନ୍ଥା କ୍ରୃଷ୍ଣଚୂଡା଼....

ଆଉ ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ର ପଟୁଆର,

ସବୁ ଅଛି ସତେଜ, ଅଥଚ

ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖା ନ ସରୁଣୁ ବୟସ ପାହିଯାଏ

ପାହାନ୍ତାର ଇସାରା ରେ।

ଯଥା ସମୟରେ ପାଖୁଡ଼ା ମେଲିବା ହିଁ ତ ଫୁଲର ଧର୍ମ,

ଋତୁ କିଆଁ ଅପେକ୍ଷା କରିବ ଗଜୁରିନଥିବା ଗଛ ଅବା

ଫୁଟି ନଥିବା ଫୁଲ ଟିଏ ପାଇଁ ?

ତା'ର କି ଯାଏ ଆସେ ଫୁଲ ଟିଏ ଫୁଟିବା ଅବା ନ ଫୁଟିବା ରେ ?

ଋତୁ ଆସେ ଋତୁ ଯାଏ ପୁଣି ଆସେ ପୁଣି ଯାଏ....

ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ ସାଇତା ହୁଏ ସ୍ମୃତି ର ଫରୁଆରେ,

ସ୍ମୃତି ତ ସବୁବେଳେ ସୁନ୍ଦର,

ସେ ହୋଇ ଥାଉ ମଧୁର ଅବା କ୍ଷତାକ୍ତ।।

ପ୍ରତିଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ତା'ର ପରବର୍ତ୍ତୀ ମୂହୁର୍ତ୍ତ ର ଆଗମନ ପରେ

ସ୍ମୃତି ହିଁ ପାଲଟି ଯାଏ,

ଏମିତି ହିଁ ତ ଚାଲିଥାଏ ଜୀବନ........!!!