ସ୍ମୃତି

ସ୍ମୃତି ତ ମୋର ଅତି ଆପଣାର

ସାଉଁଟିିବା ଅତୀତ ର କଥା

ଯାହା ଅଟଇ ଅତି ଅନ୍ତରର

ସ୍ମୃତି ହୋଇଯାଏ ଅତୀତ ।

ମନେ ଯେବେ ପଡ଼ଇ 

ହେଲେ ବି ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି କୁ 

ସାଇତି ରଖି ମନେ ଭରି ଦି ଏ ଅନେକ 

 ଉନ୍ମାଦନା ।

ସେ ତ ମୋର ଅତି ଆପଣାର 

ପ୍ରୀତି ବେଦନା

ସମୟ ତ ଆମ ଧାଉଁ ଥିବା ନଈ

ସହଜରେ ଯାଏ ବିତି

ପ୍ରକୃତି ପିଠି ରେ ରହି ଯାଏ ହୋଇ ସ୍ମୃତି ।

ଲା ଲପା ଲା ଲପା ଡାକେ କୋଇଲି

କୋଇଲି ର ଡାକ ଶୁଣି ବୁଲି ପଡିଲି

ଠାରୁ ଆମ୍ବ ତୋଟା ର ଆମ୍ବ ପରା

ପୁଣି ଚୁପି ଚୁପି କଙ୍କି ଧରା ।

ଗଲାଣି ତ କେତେ ଦିନୁ

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ପାରୁନି ଭୁଲି

ଅନୁଭବ ର ସେ ଯେଉଁ ସୁନ୍ଦର୍ ବାସ୍ନା

ତା ମଧ୍ୟେ ରଙ୍ଗାୟିତ ହୁଅଇ ମି ମନ ।

ଅନୁଭବ ଓ ଅନୁଭୂତି ରଙ୍ଗେ

ମୋ ପ୍ରାଣ ରେ ସଞ୍ଚାରିତ ହୁଅଇ ସେଇ 

ସ୍ମୃତି ର ତାଳ ଓ ସ୍ଵର

କାହିଁ କି କେଜାଣି ଲାଗେ ସେ ବାସ୍ନା 

ଅତି ଅନ୍ତର ର ।

ଗାଁ ର ସେ ଛାଇ ଳ ଚପଳ ନଇ

ଆଖୁ କିଆରୀ ର ଦୋରୁ ଅ ରସ

ସବୁ ତା ଏହି ଯାଏ ସତେଜ ହୋଇ

ସ୍ମୃତିର ଭଣ୍ଡାରରେ ।