ସ୍ମୃତି ଏକ ମୋ ପିଲାଦିନର

ପିଲାଦିନ କଥା କହୁଅଛି ଯାହା ମନକୁ କରେ ଉଚ୍ଚାଟ

ଧରିଲି ସେଦିନ କଲମ, କାଗଜ ଛାଡି ଖଡ଼ି ଓ ସିଲଟ l

ଜଳଖିଆ ଖାଇ ପ୍ରାର୍ଥନା ସାରି ମୁଁ ପଢିବାକୁ ଗଲି ବସି

ନୂଆ କଲମଟା ଧରି ଲେଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲି ହସି ହସି l

ଅଙ୍କାବଙ୍କା ହେଲା ଅକ୍ଷରଗୁଡାକ ଧାଡି ତ ନ ହେଲା ସିଧା

ଗୋଟିଏ ପୃଷ୍ଠାକୁ କରୁ କରୁ ଶେଷ ମନରେ ଆସିଲା ବାଧା l

ଆଉ କଲମରେ ଲେଖିବିନି ଭାବି ଫୋପାଡ଼ିଦେଲି ରାଗରେ

ମାଆ ଦୂରେ ଥାଇ ଦେଖୁଥିଲେ ସବୁ ପାଖକୁ ଆସିଲେ ଧୀରେ l

କାନ୍ଦ କାନ୍ଦ ହୋଇ କହିଲି ତାହାଙ୍କୁ ଏ କଲମ ଭଲ ନୁହଁ

ଆଙ୍ଗୁଠି ବିନ୍ଧୁଛି ଧରିଲେ ଏହାକୁ ଲେଖିବି କେମିତି କୁହ?

ସାଙ୍ଗ ସାଥୀ ମେଳେ ଏପରି ଲେଖିଲେ ହେବି ସିନା ଲୋକହସା

ବୁଦ୍ଧିଯାଏ ହଜି ଲେଖିବି କିପରି ପାଉନି ମୋର ଭରସା l

ମାଆ ହସିଦେଇ କହିଲେ ମୋ ଧନ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଏକା ତୋ'ର ସାହା

ନୂଆ ନୂଆ ଚିଜ ଲାଗଇ ଏମିତି ପରେ ହୁଏ ଦେହସୁହା l

ଅଭ୍ୟାସ ବଳରେ ଶିଖିଛୁ ଚାଲିବା ଉଠିଛୁ ପଡ଼ିଛୁ କେତେ

କହିବା ଶିଖିଛୁ ଲେଖିବା ଶିଖିବୁ କଲମଟି ଧରି ହାତେ l

ନ ହୋଇ ଅଧୀର ଧର ତୁ କଲମ ଅଭ୍ୟାସରେ ଯିବ ପଡି

ହେବ ଧାଡି ସିଧା ଅକ୍ଷର ସୁନ୍ଦର ଆଗକୁ ତୁ ଯିବୁ ମାଡି l

ମାଆ କଥା ମାନି ଧରିଲି କଲମ ଅତି ସରାଗରେ ନିତି

ବଦଳିଲା କ୍ରମେ ଅକ୍ଷର ଓ ଧାଡି ବଢିଲା ତା 'ପାଇଁ ପ୍ରୀତି l