ସିଧା କଥା-57 କବିତା: ଜୀବନ

ଭରସା କରିବା ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେବା ଆଖିକୁ ତ ଦିଶେନାହିଁ,

ଅଜାଣତେ ଏହା ଅସମ୍ଭବକୁ ସମ୍ଭବ କରୁଥାଇ |

 

ମନେ ପକାଇବା ମନେ ପଡୁଥିବା ଦୁଇଟି ଅଲଗା କଥା, 

ନିଜଲୋକକୁ ତ ମନେ ପକାଇବା କରନ୍ତି ଯେ ଆମ ଚିନ୍ତା |

 

ଆଉ କିଛିଲୋକ ବାହାରେ ଅଛନ୍ତି ସିଏ ହିଁ ପଡ଼ନ୍ତି ମନେ,

ବିପଦ ବେଳରେ ଉପକାର କରି ବଞ୍ଚାଇଥିଲେ ଯେ ଦିନେ |

 

ଶାଢ଼ୀ-ଅଳଙ୍କାର ଯେତେ ଥାଉ ପଛେ ପୂରେନା ନାରୀଙ୍କ ମନ, 

ଆହୁରି ଅଧିକ ଲୋଡ଼ା ପୁରୁଷଙ୍କୁ ଥାଉ ପଛେ ଯେତେ ଧନ |

 

ବିକଳ କ୍ରନ୍ଦନ ଦୁଇପଟୁ ଶୁଭେ,ଜଣେ କାନ୍ଦେ ଭୋକପାଇଁ,

ଆଉଜଣେ କାନ୍ଦେ ହାତ-ଗୋଡ଼ ଛାଟି ଏ'ସବୁ ଖାଇବି ନାହିଁ |

 

ଅଭାବୀ ମାଆର କାନ୍ଦୁଥିବା ଶିଶୁ ମାଆ କ୍ଷୀର ଖାଇ ଶୁଏ,

ହାତଛଟା ଶିଶୁ ମାଆର ଚାକିରୀ ଛୁଆ କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ରହେ |

000

ଶୈଳଶ୍ରୀ ବିହାର, ଭୁବନେଶ୍ୱର -751021