ଶୀତ

  ଶୀତ ଗାଏ ଗୀତ ସୋରିଷ କ୍ଷେତରେ ପତ୍ର ଗହଳରୁ ଆସି,  

କାକର ମୁକୁତା ଖସି ପଡ଼ୁଅଛି ପତର ଦେହରେ ବସି |୧|   

ଶୀତ ଆସୁଅଛି ଦେହରୁ ଦେହକୁ ଛୁଇଁ ଛୁଇଁ ଦେହ ଗାଲ,   

ଶୀତୁଆ ସକାଳ ନରମ ଶେଯରେ ସତେ ଲାଗେ କେତେ ଭଲ |୨|     

କାଲୁଆ ପବନ ଶିରୀ ଶିରୀ ବହେ ଜାଡ଼ିଯାଏ ଦେହ ହାତ,     

ନିଆଁ ଅନ୍ତରାକୁ ମନ ଖୋଜୁଥାଏ ଛାଡ଼ିଯିବ ପରା ଶୀତ |୩|    

ପାହାଡ଼ ଦେହରେ ଧଳା ବଉଦିଆ କୁହୁଡ଼ି କରୁଛି ନାଟ,    

ଟିକି ଟିକି ଫୁଲ ପବନରେ ନାଚି ଖୋଜୁଥାନ୍ତି ନୂଆ ବାଟ |୪|     

ଚଉଦିଗ ହସେ ଫୁଲର ମହକେ ଶୀତୁଆ ସୂରୁଯ ମେଳେ,    

ଉଡ଼େ ପ୍ରଜାପତି ଫୁଲରୁ ଫୁଲକୁ ପାଖୁଡ଼ା ଉପରେ ଖେଳେ |୫|    

ସଞ୍ଜ ନଇଁଆସେ ଶୀତର କମ୍ବଳେ ଟିକି ପିଲା ମନ ନେଇ,    

ଶୀତୁଆ ରାତିଟା ଲମ୍ବା ହୋଇଯାଏ କାକର ବିନ୍ଦୁକୁ ଦେଇ |୬|       

ଦେହେ ସିଉଟର ମୁଣ୍ଡେ ମଫଲର କିଏ ପିନ୍ଧେ ଶୀତ ଟୋପି,  

ସକାଳ ବୁଲାଟା ହାତେ ବାଡ଼ିଧରି ଚଲାହୁଏ ଗପି ଗପି |୭|       

ଶୀତୁଆ ସନ୍ଧ୍ୟାଟା ଭାରି ମଜାଦାର ହୋଇଥିବ ଯଦି କଫି,   

ଗରମ ପାନୀୟ ଚାହା କପ ଧାରେ ଓଠ ରହିଥିବ ଲାଖି |୮|  

ହାଡ଼ଭଙ୍ଗା ଶୀତ ଆସେ କେବେ କେବେ ଜଳକୁ ବରଫ କରି,      

ମନ ହୁଏ ନାହିଁ ଛାଡ଼ିବାକୁ ଶେଯ ଦେହ ଯାଉଥାଏ ଥରି |୯|      

ରାତି ବଢ଼ିହୁଏ ଦିନଟା ତ ଛୋଟ ରାତି ସରେନାହିଁ ମୋଟେ,   

ତଥାପି ଶୀତଟା ଭାରି ମଜାଦାର ସଂସାର ରୀତିରେ ଘଟେ |୧୦|