ଶୀତ ଅଧ୍ଯାୟ

ଜୀଇବା ଜୀବନ ନୁହେଁ ସୁନ୍ଦର ଏତେ ସହଜ

ଖେଳୁଥାଏ ଲୁଚକାଳି ସୁଖ ଅବା ଦୁଃଖ

ଲେଉଟାଇ ଗୋଟି ଗୋଟି ପଢିବାକୁ ହୁଏ ପୃଷ୍ଠା

ପ୍ରତିଟି ପାଠ ଅଧ୍ଯାୟ ଜୀବନ ପୁସ୍ତକ ।

ଭାସି ଉଠେ ଆଖି ଆଗେ ନୂଆ ଓ ପୁରୁଣା ମୁହଁ

ତେଲଲୁଣ ସଂସାରରେ ବ୍ଯସ୍ତ ଅହରହ

ତର ବା ମିଳୁଛି କାହିଁ ପଢିବାକୁ ମନକଥା

ଲୁଣି ମାରି ଶୁଖିଯାଏ ଆଖି ଧାର ଲୁହ ।

ଖୋଲିଦେଲେ ବାତାୟନ ପ୍ରତ୍ୟୁଷରେ ଘାସପତ୍ରେ  

ଝଲସଇ ମୁକ୍ତା ପରି ଶିଶିରର ଟୋପା

କୋମଳ ପାଖୁଡା ଖୋଲି ଉଠଇ ଗୋଲାପ ଖେଳି

ରଙ୍ଗ ରଙ୍ଗ ଫୁଲେ ଶୋଭା ଦିଶଇ ବଗିଚା ।

ଥାଉ ଯେତେ କାମ ପଛେ ଶୀତରାଣୀ ଆସ ଯେବେ

ଚାହା ଅବା କଫି କପେ ମିଳିଲେ ଗରମ

ଭଲଲାଗେ ଦଣ୍ଡେ ବସି ଭାବିବାକୁ ପାଠ୍ଯକ୍ରମ

ପ୍ରସ୍ତୁତିର ପର୍ବ ପରେ କର୍ମ ଅୟରାମ୍ଭ ।

      -----