ଶିବ ମହିମା
ଶିବ ମହିମା
ତୁମେ ଅସରନ୍ତି ସୁଖର କାମନା
ଆଲୋକିତ କରୁଅଛ
ଉଦ୍ଭିଦ ଓ ପ୍ରାଣୀଙ୍କୁ।
ତୁମେ ତ ଦୂର ଦିଗବଳୟେ
ନୃତ୍ଯରତା ପୁରୁଷ ପରି
ସତ୍ଯର କୁହୁକ।
ଭୋଳାରେ ଭୋଳାରେ ବିଭୋର ବୋଲି ତ
ଶିବ ମହିମା ଅନନ୍ତ ଅପାର।
କରି କରାଉଛ ଶୟନେ ସ୍ବପ୍ନରେ
ଯେମିତି ହସ ଆଉ କାନ୍ଦ
ଆଲୋକ ଓ ଅନ୍ଧାର
ବଞ୍ଚିବାକୁ ନିଶାରେ ନିଶାରେ।
ଭୋଳାରେ ଭୋଳାରେ ବୋଲି ତ
ଶୁଭାଶିଷ ଦିଅ
ବୁଝ କି ଭଲ ଅବା ମନ୍ଦ?
ଆଜି ପଡୁଛି ଉଠୁଛି
ପ୍ରତି ଶୈବପୀଠ ଏବଂ ପରିବେଶ।
ତୁମେ ଚାହିଁଲେ
ନିଦାଘ ଦାରୁଣରେ ବର୍ଷା
ଆଉ ବର୍ଷାରେ ବି ନିଦାଘ ଦାରୁଣ।
ହେ ଶିବ !
ତୁମକୁ ଶତକୋଟି ପ୍ରଣାମ
ତୁମ ଇଛା,ସ୍ବପ୍ନ ଓ ମହିମା ସାକାର ହେଉ
ଭରିଦିଅ ଆକାଶେ କୁସୁମ ଓ ଆକାଶେ ଆଲୁଅ
ପ୍ରତି ହୃଦେ ଖେଳିଯାଉ ସବୁଜିମା।
ନଚାଇ ଦିଅ ଗୋଟେ ଗୋଟେ ଜହ୍ନ
ପ୍ରତି ପ୍ରାଣେ କୁରୁଳି ଉଠୁ
ଏ ବସନ୍ତ ଉତ୍ସବେ।
