ଶିବ ଡ଼ମ୍ବରୁ

ଡ଼ମ୍ବରୁ ବାଜିଲେ ଶିବ ଆସେ

ସେ ଯେତେଥର ଡ଼ମ୍ବରୁ ବଜାଏ

ସେତେସେତେ ମନ ଦୌଡୁଥାଏ

ଆଉ ମୁଁ ସେତେଥର

ମୋର ଅନିଛାରେ "ମା"ର ଡ଼ରରେ

ଚେଇଁ ଶୋଇଥାଏ।।

ବେଳେବେଳେ ସାନଭାଇ ସହିତ

ଖରାରେ ଶିବ ର ଆଇସକ୍ରିମ ଥୋଇ

ପୋକ ବାହାରି ବାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ଥାଏ ।

ତା ଡ଼ବାରୁ ତରଳି ଯାଉଥିବା ବରଫ ପାଣିକୁ

ପୋଛି ଦେଲା ବେଳେ

କେହି ନଦେଖିବା ପରି

କନକନ ଭାବ ତାକୁ ଭାରି ମାନୁଥାଏ।

ଖରାଦିନେ ଖରାବେଳେ ଶିବ ଧରାବନ୍ଧା ଡ଼ମ୍ବରୁ ବଜାଏ ।

ଶିବ ର ସାଇକେଲ ,ଶିବ ର ଡ଼ବା ,

ଡ଼ବାରୁ ଧିରେ ଧିରେ ଝରୁଥିବା ପାଣି ,

ସବୁ ଯେମିତି ଲୋଭନୀୟ ଥାଏ ।।

ଖରାଅନ୍ତେ ତା ଡ଼ମ୍ବରୁ ର ଶବ୍ବ ବି ଧିମେଇ ଯାଏ ।।

ହେଲେ ତା’ ଆଖିରେ ଆଖିଏ ସପନ କାଲି ପାଇଁ

ସାଇତି ହୋଇଥାଏ।

ମୁଁ ଦେଖଛି ଖୁସୀକୁ ,ମୁଁ ଦେଖିଛି ଆଶା କୁ ,

ଯାହା ଶିବର ଆଖି ରେ ଚିକ୍ ଚିକ୍ କରୁଥାଏ।

(ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି ପଣ୍ଡା)

ଡି ,ପି,ଏମ୍ ,ୟୁ,

ଜାଜପୁର