ଶେଷ ଇଚ୍ଛା

ତୁମେ ମୋତେ ଯେବେ ସମୟ ମାଗିଲ‌ ,

ମୋ ଆୟୁଷକୁ ଭାଗଭାଗ କରି - 

କିଛି ଦେଇଦେଲି ତୁମ ହାତେ ,

ବାକି କିଛି ଫିଙ୍ଗିଦେଲି ଆଗାମୀ କାଲିକୁ ,

ବଞ୍ଚିବାକୁ କେତେକାଳ ଅବା 

ନେଇ କିଛି ଦୁର୍ବାର ଇଚ୍ଛା !

ଯାହା କେହି କେବେ ପାଇନି ତୁମଠୁ ,

ମୁଁ ତାହା ତୁମକୁ ମାଗିଲି ,

ମୋ ଇଚ୍ଛା ସବୁ ମନ‌ମଧ୍ୟେ ବାଷ୍ପୀଭୂତ ହେଇଗଲା ,

ନିଜେ ବି ନିଜକୁ ଚିହ୍ନି ନ ପାରିଲି !

ମୁଁ ନିଜକୁ ନିଜେ ଅବାନ୍ତରେ ପଚାରିଲି -

"ମୁଁ କ'ଣ ସେଇ ଥିଲି ?"

ସେ ପ୍ରଶ୍ନ ସବୁ ମନ ମଧ୍ୟେ ମିଳାଇଗଲା ,

କେମିତି କେଜାଣି ଅଲଗା ଲାଗିଲା ,

କିମ୍ଭୁତାକିମାକାର ଏକ ଅଦମ୍ୟ ଶୋଷ ପରି !

କିମ୍ବା ମୋର ଇଚ୍ଛା ସବୁ ସେତେବେଳେ ମନେ ନପଡିଲା !

ଏବେ ଏବେ ଖୁବ୍ ଶୋଷ ,

ଛାତି , ଓଠ , ପାଟି ଶୁଖିଯିବା ପରି !

ଯେମିତି ପରକ୍ଷଣେ ମିଶିଯିବି ମାଟିରେ ,

ଲମ୍ବ ହେଇ ପଡିଯିବି ତାଳଗଛ ପରି ।

ହେଲେ ସେ ଇଚ୍ଛା ର କ'ଣ ହେବ ଯେ ?

ଶେଷ ବେଳେ ଶେଷ ଇଚ୍ଛା ମୋର ମନେ ନ ପଡିଲା ,

ବୋଧେ ସେକାଳରେ ଇଚ୍ଛା ମୋର ମରି ସାରିଥିଲା ।

                  

                    ୦-୦-୦