ଶାଶୁଘର

ସମୟ ଆସିଲା ଝିଅ ବାହା ହେଲା

ଝିଅ ଯିବ ଶାଶୁଘର

ମନରେ ପଶିଛି କେତେ ଯେ ଆବେଗ

ହିସାବ ନାହିଁ ତାହାର ।

ଶାଶୁଟି କିପରି ହୋଇଥିବ ପୁଣି

ଶଶୁର କିପରି ହେବେ

ଦିଅର ନଣନ୍ଦ ଆଉ ସବୁ କିଏ

କେଉଁପରି ହୋଇଥିବେ ।

ଶାଶୁର ସୋହାଗୀ ହେବ ସେ

କିପରି ଶଶୁରର ଆପଣାର

କିପରି କରିବ ନଣନ୍ଦ ଦିଅର

ସଭିଙ୍କୁ ତାର ନିଜର ।

ବାପଘରେ ସିନା ଝିଅଟି ଅଝଟ

ସୁନାନାକୀ ହେଉଥିଲା

ଟିକିଏ କଥା ତା ମନକୁ ନ ଗଲେ

କିଛି କହି ଦେଉଥିଲା ।

ଋଷିବା କାନ୍ଦିବା ସବୁ କରୁଥିଲା

ମାଆ ତା ବୁଝାଉଥିଲେ

ଶାଶୁଘରେ କିଏ ବୁଝାଇବ ତାକୁ

ଏମିତି ସବୁ କରିଲେ ।

ନିଜର ମନକୁ ନିଜେ ବୁଝାଇବ

ସକାଳୁ ବେଗେ ଉଠିବ

ଖାଇବାକୁ ଦେଇ ସଭିଙ୍କୁ ସଭିଙ୍କ

ପଛରେ ସିଏ ଖାଇବ ।

ଶାଶୁଘରେ ରହି ନିଜର ଧରମ

ନିଜେ ସିଏ ନିଭାଇବ

ପତି ପ୍ରାଣପ୍ରିୟା ହୋଇ ସେ ଆପଣା

କରମ ସବୁ କରିବ ।

ସରଗପୁର ତା ଶାଶୁଘର ହେବ

ସଭିଙ୍କୁ ସୁଖ ବାଣ୍ଟିବ

ଶାଶୁ ଶଶୁରଙ୍କ ସୁନାବୋହୂ ହୋଇ

ଶାଶୁଘରେ ସେ ରହିବ ।