ସେଇ ଦିନ

ସେଦିନ ସବୁ ସତରେ କଣ ବହୁତ୍ ଦୂରକୁ ଚାଲିଗଲା

ଯେଉଁ ସବୁ ଦିନରେ ନା ଦିନ ଜଣା ଯାଉଥିଲା

ନା ରାତି ଆସିଲେ ସେ ବି ଖବର ଦେଉଥିଲା ।

କେବଳ ସକାଳ ହେଉଥିଲା ସ୍କୁଲ ଯିବା ପାଇଁ ବ୍ୟସ୍ତତା ସହ

ସନ୍ଧ୍ୟାଟା କିନ୍ତୁ ନିଶ୍ଚୟ ଆସୁଥିଲା

ଖେଳଛୁଟିର ଉନ୍ମାଦନାର ହୋଇ ବାର୍ତ୍ତବହ ।

ରାଜାରାଣୀ ଚୋରପୋଲିସ ଖେଳ ଖେଳୁ ଖେଳୁ

ସେଇ ବନ୍ଧୁତା ପୂର୍ଣ୍ଣ ଛୋଟ ଛୋଟ ଝଗଡା

ସମାପ୍ତ ହେଉଥିଲା ପୁଣି ବାଡିରୁ ପିଜୁଳି ତୋଳୁ ତୋଳୁ ।

ଗିଲିଦଣ୍ଡା ସହ ବିଷଅମୃତ ତା ପରେ ପୁଣି ବୋହୂଚୋରି

କ୍ୟାରମ୍ ଚେସ ଲୁଡୁ ବ୍ୟାଡମିଣ୍ଟନ

ଗଳି କ୍ରିକେଟ ଥିଲା ମନମୋହକ ଭାରି ।

ଗାଁ ଦାଣ୍ଡର ଗୋଧୂଳି ବେଳରେ ମନ୍ଦିର ଆଳତୀ ଘଣ୍ଟା ସହିତ

ଘର ଭିତରୁ ସଞ୍ଜ ଶଙ୍ଖ ଘଣ୍ଟି ଶୁଭୁଥିଲା

ଖେଳ ସେଦିନ ପାଇଁ ହେଉଥିଲା ସମାପ୍ତ ।

ଶୀତୁଆ ମାର୍ଗଶିର ସକାଳେ ଝୋଟି ଉପରୁ ଗେଣ୍ଡୁଫୁଲ ଉଠେଇ

ଖେଳ ହେଉଥିଲା ଗଛ ଉପରେ ଚଢି

ନହେଲେ କୁକୁଡ଼ା ବାଛୁରୀ ପଛରେ ଗୋଡ଼େଇ ।

ମନେପଡେ ସେହି ଖେଳ ସେହି ଦିନ ସେହି ଚିନ୍ତାଶୂନ୍ୟ ସମୟ

ଯାହା କେବଳ ସ୍ତ୍ମୃତି ହେଉ ନାହିଁ ପ୍ରତ୍ୟୟ

ଫେରେଇ ଆସନ୍ତା କି ସତେ ଦୂରେଇ ମନୁ ଭୟ ସଂଶୟ ।