ସ୍ବପ୍ନ

ଦିବା ସପ୍ନ ..ଖୋଲା ଚକ୍ଷୁ..

ଖୋଲି ହୃଦୟ, ମନ ମନ୍ଦିର ର ମାୟା ନଗରୀରେ

ବୁଣେ ମରୀଚିକା ର ସ୍ବପ୍ନ ରେଣୁ

ପାହାଚ... ପରେ.. ପାହାଚ.ଚାଲେ ଆଗେଇ

ପ୍ରସ୍ପୁଟିତ ହୋଇ ସ୍ବପ୍ନରେଣୁ ହୁଏ କୁସୁମ

ସ୍ଵ..ନେଇ ଭ୍ରମର ମନ, ସ୍ପର୍ଶ ର ଅଭିଳାଷେ

ହୁଏ ନିକଟତର,ମରୀଚିକା ସେତ ମାୟାଜାଲ ବୁଣେ

ଭ୍ରମର ....ହୁଏ, ଆକର୍ଷିତ ବାହ୍ୟ ରୂପ ଲବଣ୍ୟ ଦେଖି

ବିଷାକ୍ତ ଷୋଡ଼ଶୀ କୁସୁମ..ସେ ତ ମନ ମୋହୁଥାଇ..

ମଧୁ ର ମଦିରା ପାନ ଲାଳସେ...ସମର୍ପି ଚାଲିଥାଏ..

ପ୍ରସାରିତ ପାଖୁଡା...ରେ ବଶୀଭୂତ ହୋଇ ସାରିଥାଏ

ନିଷ୍ଠୁରତା ପଣିଆ ..... ସାମର୍ଥ୍ୟ ନେଇ...

ଖୋଲା ଚକ୍ଷୁ... ରେ...ସପନ ସଜାଇ...

ସପ୍ତ ରଙ୍ଗର ଡେଣ। ମେଲାଇ ହୁଏ ଅଗ୍ରସର

ଅପୂର୍ବା ରୂପେଶୀ ....ବିଷକନ୍ୟା ସେ ତ

ସ୍ୱୟଂ ର ଆତ୍ମଦାହ ପୂର୍ବରୁ ତା' ପତନ କରିସାରିଥାଏ......।।

ସ୍ନିଗ୍ଧା ନାୟକ, କୋଟା, ରାଜସ୍ଥାନ