ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ମିଳନ

ମୁଖ ନିସୃତଃ କବିତା – ସନ୍ଥ କବୀର ଦାସ

ଅନୁବାଦ – Dr Subas Chandra Rout

ଲାଲିମା ମୋର ପ୍ରିୟତମର, ଚାରି ଦିଗେ ଦେଖେ ଲାଲ, 

ଲାଲି ଦର୍ଶନେ ଯାଇଥିଲି ମୁଁ, ହୋଇଗଲି ଲାଲେ ଲାଲ ।

ଖୋଜିଲେ ଯିଏ ପାଇଲେ ସିଏ. ଗଭୀର ଜଳରେ ପଶି, 

ବାଇଆ ମୁହିଁ ବୁଡ଼ିବା ଡରେ, କୁଲରେ ରହିଲି ବସି । 

ସଖାଙ୍କୁ ମୋର ଖୋଜି ବୁଲିଲି, ନିଜକୁ ଦେଲି ହଜାଇ, 

ଗୋଟିଏ ବୁନ୍ଦ ସମୁଦ୍ର ମଧ୍ୟେ, ହଜିଗଲେ କିଏ ପାଇ । 

ସମୁଦ୍ର ମଧ୍ୟେ ଗୋଟିଏ ବୁନ୍ଦ ଲୀନ ହେବା ବୁଝା ଯାଏ, 

ଏକ ବୁନ୍ଦରେ ସାଗର ଲୀନ, ଏ କଥା ବୁଝି ନ ହୁଏ ।

ଚକ୍ଷୁ ମଧୁକୁ ଆସନ୍ତୁ ସ୍ୱାମୀ, ବୁଜିବି ମୋ ପତା ବେନି,

ଦେଖିବିନି ମୁଁ ଆଉ କାହାକୁ, କେହି ତାଙ୍କୁ ଦେଖିବେନି ।

ଚକ୍ଷୁ କୋଠରୀ, ପୁଅ ପଲଙ୍କ, ଯତନେ ସଜେଇ ଦେଲି,

ପଲକ ପର୍ଦା ଟାଙ୍ଗି ଦେଇ ମୁଁ, ପ୍ରିୟଙ୍କୁ ଖୁସି କରିଲି ।

ଲୁଣ କଣ୍ଢେଇ ସିନ୍ଧୁ ମଧ୍ୟକୁ, ଗଲା ଗଭୀରତା ମାପି,

ମିଳେଇ ଗଲା ତାହା ମଧ୍ୟରେ, କିଏ ବା ପାରିବ ମାପି? 

ଡରେ ଦୁନିଆ ଯେଉଁ ମୃତ୍ୟୁକୁ, ସେ ଦିଏ ମୋତେ ଆନନ୍ଦ, 

କେବେ ମରିବି କେବେ ପାଇବି, ସେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରମାନନ୍ଦ ?