ୠଣୀ କିଏ ସେ

ହୀରା ମୋତି ମୁହିଁ ମାଗି ତ ନଥିଲି

   ମାଗି ନାହିଁ ସୁନା ଚାନ୍ଦି,

ଅଟ୍ଟାଳିକା,ରାଜ- ଦରବାର ନୁହେଁ

   ମାଗିନାହିଁ ହାତୀ ଛତି ।

ମାତ୍ର କରୁଣାର   ବିନ୍ଦୁଟିଏ ସଖା

   ମାଗିଥିଲି ଦିନେ ମୁହିଁ,

ପ୍ରତିବଦଳରେ    ସର୍ବସ୍ବ ଅର୍ପିଲି

   ସର୍ବହରା ହେଲି ମୁହିଁ ।

ଋଣ ଭାର ମୋର ତୋହରି ଉପରେ

    ବଢି ବଢି ଯାଏ ଦିନ,

ଜୀବନଯାତ୍ରାର   ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଟପିଲା

  କେବେ ସୁଝିବୁ ମୋ' ଋଣ ?

ଦେବ ଦେବ ବୋଲି ସ୍ବପ୍ନ ରାଇଜରେ

   କେତେ ଆଉ ଭସେଇବ,

ଦେଲାଵାଲା କିଏ ନେଲାଵାଲା କିଏ

    ହିସାବ କରି କହିବ !