ରଙ୍ଗାଧର ପୀତବାସ

ଅନର୍ଗଳ ବର୍ଷା     ପାଇ ଯହିଁ ରସା

ଶୁଖିଲେ ତୁଟଇ ଆଶ

ଅବିରଳ ସାରା     କରୁଣାର ଧାରା

ଢାଳି କି ଫେଡିବ ପ୍ରାସ ?

ଅସରନ୍ତି ଜଳେ    ଭରିଥିବା ସ୍ଥଳେ

ସିନ୍ଧୁକୂଳେ ନାହିଁ ଘାସ

ହେଲ କି ଅନ୍ତର    ଖୋଜି ନିରନ୍ତର

ବିତିଯାଏ ବର୍ଷ ମାସ

କୃପାସିନ୍ଧୁ ତଟେ    ଏହା ଯଦି ଘଟେ

ଅନାଥ ହେବ କି ଦାସ ?

କାମରେ ଅଧମ    ଦେହ ଏ ଅକ୍ଷମ

ନଥିଲେ ଆତ୍ମାର ବାସ

ଶ୍ୟାମ ବିନା ରାଧା   ବିରହର ବାଧା

ଭୋଗିଲେ ହେବ କି ରାସ

ଥମିଗଲେ ଶ୍ୱାସ    ଘଟେ ସର୍ବନାଶ

ଅନାଥ ହେବ କି ଦାସ ?

ନିଜର ଇଚ୍ଛାରେ    ମନ ବଗିଚାରେ

ଯେତେ ବି କରିଲେ ଚାଷ

ମିଳେନାହିଁ ମୂଲ   ଫୁଟିଲେ ବି ଫୁଲ

ମହକି ଉଠେନି ବାସ

ନଦେଲେ ସୁଗନ୍ଧ    ବିନୁ ମକରନ୍ଦ

ଅନାଥ ହେବ କି ଦାସ ?

ଉପବନେ ମାଳି   ତୁମେ ବନମାଳୀ

ରଙ୍ଗାଧର ପୀତବାସ

ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ ତୁମରି     ନାମକୁ ସୁମରି

ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଛି ଆସ

ଗୋବର୍ଦ୍ଧନ ଟେକା   ହରି ବିନୁ ଏକା

ଅନାଥ ହେବ କି ଦାସ ?