ରାମ ନବମୀ

ହେ ଅଯୋଧ୍ୟା ନନ୍ଦନ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ପୁରୁଷ

ଦଶରଥ ସୂତ ରାମ,

ତ୍ରେତୟା ଯୁଗରେ ଜନମି ହୋଇଲ

ପୁରୁଷ ତୁମେ ଉତ୍ତମ ।

ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶେ ଜାତ କୌଶଲ୍ୟା ଉଦରେ

ରଘୁ ବଂଶୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପୁତ୍ର,

ବନବାସୀ ହେଲ କଷ୍ଟ ସହି ତୁମେ

ପାଳି ପୁଣି ପିତୃ ସତ୍ୟ ।

ରାଜଭବନରେ ଜନମି ତୁମେ ତ

ପାଇଲନି ରାଜ ସୁଖ,

କୈକେଇ ମାତାର ସ୍ନେହରୁ ବଞ୍ଚିତ

ମନ୍ଥରାର କୂଟଚକ୍ର ।

ଚାରିଭ୍ରାତା ମଧ୍ୟେ ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ତୁମେ ଥିଲ

ଜନ୍ମି ତୁମେ ଅଯୋଧ୍ୟାରେ,

ପିତୃ ସତ୍ୟ ପାଳି ଚଉଦ ବରଷ

ବିତାଇ ବନବାସରେ ।

ସାଥେ ଧରି ତୁମେ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ଅନୁଜ

ପତ୍ନୀ ତୁମ ସୀତା ମାତ,

ତୁମ ଅଭିଷେକେ ଅଯୋଧ୍ୟାରେ ଦିନେ

କରିଥିଲା ରାହୁ ଗ୍ରାସ ।

ବନଚାରୀ ହୋଇ କଣ୍ଟକର ପଥେ

ଚଉଦ ବରଷ ତୁମେ ଭ୍ରମି,

ସୁନାର ହରିଣ ଶିକାର ପାଇଁ କି

ହୋଇଥିଲ ଅନୁଗାମୀ ।

ସତୀ ସୀତାଙ୍କୁ ରାବଣ ରାଜନ

ଚୋରାଇଲା ମାୟା କରି,

ଜାନକୀ ଉଦ୍ଧାର କରିବାକୁ ତୁମେ

ଗମିଥିଲ ବାନର ସେନାଙ୍କୁ ଧରି ।

ରାମ ରାବଣର ଯୁଦ୍ଧ ଶେଷେ ତୁମେ

ମା' ସୀତାଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କଲ,

'ରାମାୟଣ 'ନାମ ପବିତ୍ର ଗ୍ରନ୍ଥରେ

କାଳ କାଳ ଯଶ ରଖିଗଲ. ।

ଅଯୋଧ୍ୟା ରାଜନ ପିତୃ ମାତୃ ଭକ୍ତ

ଜାଣିଲା ତୁମକୁ ଏ ସାରା ଜଗତ,

ଏ ମହା ନବମୀ ସ୍ମରେ ତୁମ ସଦା

ମନେ ମନାସି କେତେ ବ୍ରତ ।

ପ୍ରଜା ହିତକାରୀ କୋଦଣ୍ଡଧାରୀ 

ପ୍ରଜାହିତେ ଜାନକୀ ମାତାଙ୍କୁ ତେଜି,

ପ୍ରତିବ୍ରତା ନାରୀ ହେଲେ କଳଙ୍କିନି

ଅନ୍ତସତ୍ତ୍ଵl ସେତ ଭଲି।

କମଳ ନୟନ ହେ ରାମ ରାଜନ

ହୃଦେ ଥିଲା ତୁମ ଏକ ପତ୍ନୀ ବ୍ରତ,

ତମ ଆଦର୍ଶକୁ ସାଦରେ ଗ୍ରହଣ

କରୁ ଏ ସାରା ଜଗତ ।

ରାମ ନାମ ଗାଇ ନିତି ଏ ହୃଦୟ

ପବିତ୍ର ହେଉଥାଉ,

ଏ ମାୟା ବନ୍ଧନ ଭବ ସାଗରରୁ

ଏ ମନୁଷ୍ୟ ମୁକତି ପାଉ ।