Become a PUBLISHED AUTHOR at just 1999/- INR!! Limited Period Offer
Become a PUBLISHED AUTHOR at just 1999/- INR!! Limited Period Offer

Prasanna Kumar Madala

Others

3.7  

Prasanna Kumar Madala

Others

ପୟସ୍ୱିନୀ ଅଞ୍ଜନା

ପୟସ୍ୱିନୀ ଅଞ୍ଜନା

2 mins
20K


ରାବଣକୁ ହତ         କରି ରଘୁନାଥ 

      ବିଭୀଷଣେ ଲଙ୍କା ଦେଲେ, 

ପ୍ରବୋଧିଲେ ଆଣି    ମନ୍ଦୋଦରୀ ରାଣୀ 

      ଅଭିଷେକ କଲା ବେଳେ । 

ମିତ୍ରଗଣେ ଧରି      ସିନ୍ଧୁ ହେଲେ ପାରି 

      ପୁଷ୍ପକ ବିମାନେ ଆସି, 

ବୀର ହନୁମାନ        କରନ୍ତି ରୋଦନ 

      କିସ୍କିନ୍ଧ୍ୟା ଭପରେ ଭାସି । 

ଏତେ ଦିନ ପରେ     ଚିତ୍ତେ ଭାବ ଭରେ

      ବାତ୍ସଲ୍ୟ ମମତା ଜାଗେ

ଆଞ୍ଜନେୟ ଦୁଃଖ       ଜାଣି ପଦ୍ମମୁଖ 

      ଜିଜ୍ଞାସିଲେ ବାୟୁ ମାର୍ଗେ ।

ମନେ ରଖି ଆଶ      କଲେ ଅଭିଳାଷ 

       ଅଞ୍ଜନାଙ୍କ ଦରଶନ

ବାନର ମାନସ        ହରଷେ ଉଲ୍ଲାସ 

       ପ୍ରଭୁ ହେଲେ ପରସନ ।

ପ୍ରତିଆଗମନ          ସୁମରି ସୁମନ

       ତୋରଣ ସଜାଉ ଭରି

ପୁତ୍ର ମୋହେ ଝୁରି      ଉରଜରେ ପୂରି

       ଦୁଗ୍ଧଧାର ଆସେ ଝରି ।       

ଯାନୁ ଅବତରି        ଭୂମାତା ସୁମରି 

       ପ୍ରଣାମ କରିବା ବେଳେ,

ସଂଖୋଳି ସୀତାଙ୍କୁ      ରାମ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ 

      ଅଞ୍ଜନା ପାଛୋଟି ନେଲେ । 

ପଚାରିଲେ ମାତା       କୁଶଳ ବାରତା 

      ଲଙ୍କା ଯୁଦ୍ଧେ କଷ୍ଟ ଯାହା,

ଅଶୋକର ବନେ      ଝିଙ୍ଗାସି ଯତନେ 

      ତ୍ରିଜଟା କି ହେଲା ସାହା । 

ଏତେ ଯା' ବିପତ୍ତି       କବଳୁ ସମ୍ପ୍ରତି

       ସୁରକ୍ଷିତ ଦେଖି ସୁଖେ,

ନେତ୍ରରୁ ଯେତେକ      ବହଇ ଲୋତକ

       ପ୍ରତୀତ କମଳମୁଖେ ।

ହନୁମନ୍ତ ବଳେ        ବଖାଣି ସରଳେ 

       ବୁଝାଇ କହନ୍ତି ମାତେ,

କିପରି ବହନ         ଲଙ୍କାର ଦହନ 

      କରିଲେ ଆପଣା ହାତେ ।

ସେତୁ ହୋଇ ପାର      ଯୁଦ୍ଧର ହୁଙ୍କାର 

      ଦେଲେ ଯାହା ରଘୁନାଥ,

ଯେତେକ ଆୟୁଧ       ଇନ୍ଦ୍ରଜିତ ବଧ 

       ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କ ଶର ଘାତ। 

ଯୁଦ୍ଧେ କୁମ୍ଭକର୍ଣ୍ଣ     ସାଥେ ଦୈତ୍ୟରାଣ 

       ସାଧିଲା ରାମଙ୍କୁ ଦାଉ, 

ବିଭୀଷଣ ଭାଇ       ଭେଦ ନ ବତାଇ 

      ରାବଣେ କି ଜିତି ଯାଉ ? 

ଗନ୍ଧ ମାରଦନ         ପର୍ବତ ବହନ 

      ସୀତାଙ୍କ ଯାତନା ଗାଥା, 

ଶୁଣି କୋପ ଅତି        ହନୁମନ୍ତ ପ୍ରତି 

      ଉଠିଲେ ଅଞ୍ଜନା ମାତା । 

ପର୍ବତ ସମ୍ମୁଖେ      ବସ୍ତ୍ର ଖୋଲି ବକ୍ଷେ 

      ସ୍ତନ ଚିପି କ୍ଷୀର ଧାରେ, 

କରିଲେ ଦି ଫାଳ     ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷେ ଶଇଳ 

       ଚକିତ କରାଇ ବାରେ । 

ଧିକ୍କାରି ହନୁକୁ        ଆବୋରି ତନୁକୁ 

       କହିଲେ ଶ୍ରୀମୁଖ ଚାହିଁ, 

ବୃଦ୍ଧା କାଳେ ଏହି      ତେଜ ଅଛି ବହି 

      ଯଉବନେ କେତେ ନାହିଁ !

ଯୁବତୀ ବୟସେ      ମୋର ସ୍ତନରସେ

       ଦେଇଛି ବଳ ଅମାପ,

ଭୁଲିଲା କେମନ୍ତ        ବଜ୍ର ହନୁମନ୍ତ 

       ନିଜର ବଳ ପ୍ରତାପ ! 

ସମୁଦ୍ରରୁ ତାଡି        ଲଙ୍କାକୁ ଉପାଡି 

       ଥୁଅନ୍ତା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଦେ, 

ଧିକ ମୋର ସ୍ତନ      ଆରେ ହନୁମାନ 

      ଦେଲୁ ଦୁଃଖ ପରମାଦେ । 

ଅଞ୍ଜନା ବିଳାପ       ଦେଖି ମନସ୍ତାପ 

      କରନ୍ତେ କୋଦଣ୍ଡଧାରୀ, 

କରିଲେ ବଖାଣ        ନିୟତି ବିଧାନ 

      ଅସୁର ଯେହ୍ନେ ସଂହାରି । 

ପୁତ୍ରର ନିର୍ଦୋଷ     ପଣେ ମାତା ତୋଷ 

      ଆଲିଙ୍ଗନେ ବକ୍ଷେ ଧରି,

କରନ୍ତେ ଆଦର       ଲଲାଟେ ହନୁର      

       ଚୁମ୍ବନ ଦିଅନ୍ତି ଭରି । 

       ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ମାଦଳା 


Rate this content
Log in