ପୂର୍ଣ୍ଣିମାର ଜହ୍ନ

ପୂରୁବ ଆକାଶେ ନିଶା ମୁଖେ ଯେବେ

                ଲାଲ ଜହ୍ନ ଆସେ ଚାଲି,

ନବବଧୂ ପରି ଓଢଣା ଫାଙ୍କରୁ

                ହସ ଝରେ ଖିଲି ଖିଲି l

ଖଦ୍ୟୋତର ଶିଖା ଦିଶେ ସତେ 

            କେତେ ହାଏ ଝିଲିମିଲି,

ଦୂର ଦିଗବଳୟେ ମେଘୁଆ ଆକାଶେ

            ଯେବେ ବଉଦଟା ଯାଏ ଚାଲି l

ନୀଳାଦ୍ରି ବିଜୟେ ଯେବେ ଜଗା

             ବଡଦାଣ୍ଡେ ଯାଏ ଝୁଲି ଝୁଲି,

ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଠାକୁରାଣୀ କେତେ ଅଭିମାନେ

              ସିଂହଦ୍ୱାର ଦେଲେ ଖୋଲି l

ଭକ୍ତି ସାଗରେ ବରଷା ସାଥିରେ

               ଟିକେ ଟିକେ ଭିଜୁଥିଲି,

ଭାବର ମନ୍ଦିରେ ସଂସାରର ମାୟା

                କ୍ଷଣିକେ ମୁଁ ଭୁଲିଗଲି l

ପୂର୍ଣ୍ଣମୀର ଚାନ୍ଦ ବାଦଲ ଫାଙ୍କରୁ

                ହସୁ ଅଛି ଖିଲି ଖିଲି,

ଶୟନ ବାସରେ ଶୟନ କରିବ କାଳିଆ 

                 ସେତ ଚଉବାହା ମେଲି l

ଦୁଃଖ ହରି ପ୍ରଭୁ ସଂସାରକୁ

               ଦେବେ ସୁଖ ପସରାର ଝୁଲି,

ଏ ଘଟରୁ ପ୍ରାଣ ଛାଡ଼ିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

                ହୃଦୟଟା ଦେବି ଖୋଲି ।