ପୂର୍ନଜନ୍ମ

ରାତିଟା ବହଳ ହେଲାପରେ ମୁଁ ବାହାରି ଆସେ ,

ମୋର ଚିରାଚରିତ ଗତାନୁଗତିକ ଦୁନିଆରୁ !

ମୁଁ ଚାଲିବା ଆରମ୍ଭ କରେ ,

ନିର୍ଜନତାକୁ କାନ୍ଧରେ ବୋହି

ଠିକ୍ ବିକ୍ରମାଦିତ୍ୟଙ୍କ ପରି !

ରାସ୍ତାକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲା ବେଳେ,

ମୁଁ ‌ଶୃଗାଳରୁ ସିଂହ ପାଲଟିଯାଏ। 

ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଚାଲିବା ଆରମ୍ଭ କରେ ,

ଠିକ୍ ଟ୍ରେନ ପରି ମୋ ପାଦର ଗତିକୁ ପ୍ରଖର କରି !

ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ମୁଁ ଘରପାଖ ରାସ୍ତା ପାର ହୁଏ ,

ବୁଢ଼ା ବରଗଛ ମୂଳେ କିଛି ସମୟ ଛିଡାହେଇ -

ମନ ଭରି ସାରା ରାତି ପୋଖରୀକୁ ଟେକା ମାରେ !

ଚାନ୍ଦିନୀ ର ଫର୍ଚ୍ଚା ଫର୍ଚ୍ଚା ଆଲୁଅରେ ଗାଁ ଟା ସ୍ଵଚ୍ଛ ଦିଶେ ,

ପାଦ ଟା ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ମଶାଣିକୁ ଓହ୍ଲାଏ ।

ଏକ ବିକଟାଳ ଶ୍ଵାସ ଗ୍ରାସ କରେ ନାସିକା ,

ଉଲଗ୍ନ ହେଇ ଯେବେ ମୁଁ ଦେହଯାକ ପାଉଁସ ବୋଳେ ,

ମୁଁ ନିଳକଣ୍ଠ ପାଲଟି ଯାଏ !

ଶ୍ମଶାନରେ ପଡ଼ିଥିବା ଭଙ୍ଗାଦ୍ରବ୍ୟ ସବୁ -

ମୋ ପାଇଁ ମହାଦ୍ରବ୍ୟ ପାଲଟି ଯାଏ ।

ଆଉ ଜୀବନଟା ଅଲୈ।କିକ ମନେହୁଏ ,

ମୋତେ ଲାଗେ ମୁଁ ପୂର୍ନଜନ୍ମ ପାଇଯାଏ !

                      ୦-୦-୦