ପୂରବୀ

ପୂର୍ଣ୍ଣେନ୍ଦୁ ପରି ତା' ମୁଖ

ରହିଛି ତା' ପ୍ରେମେ ସୁଖ ।

ବିମୁଗ୍ଧ କରେ ତା' କେଶ

ମୋ ମନ ମୋହେ ତା' ହସ ।

ଜୀବନେ ମୋ ଭରି ପ୍ରେମ

ବଦଳାଇଲା ମୋ କର୍ମ ।

ନରରୁ କଲା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନର

ରହି ପାଖେ ନ'ହୋଇ ଦୂର ।

ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ସେ, ହେ କୃଷ୍ଣ

ଣ(ନ) କର ଆମକୁ ଭିନ୍ନ ।

ସତରେ, ପୂରବୀ ମୋ ଜୀବନର ପ୍ରାଣ ।।