ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ଧାମ ପୁରୀ

    ଓଡ଼ିଶାର ପବିତ୍ର ପୁରୀ ଧାମ

  ଭାରତର ଚାରି ଧାମ ମଧ୍ୟରେ ଏକ

  ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରରେ ବିଜେ ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ

  ବୋଲାନ୍ତି ଉତ୍କଳର ବଡ଼ ଠାକୁର ।

   ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀନାଥଙ୍କ ଷୋହଳ ନାମ

    ନିଅନ୍ତି ଯେଉଁ ଭକ୍ତ ଗଣ

   ଦୂର ହୁଏ ସବୁ ମନର ଚିନ୍ତନ

   ନ ଭୋଗେ ଭକ୍ତ ଦୁଃଖ ଜାଣ ।

   ଏକଟନ ଓଜନର ସେ ନୀଳଚକ୍ର

   ମନ୍ଦିରର ଉପରି ଭାଗରେ ଅବସ୍ଥିତ

ଯେଉଁ କୋଣେ ଥାଇ ମଧ୍ୟ ଦେଖିଲେ ଭକ୍ତଗଣ

 ସୁଦର୍ଶନ ଚକ୍ର ଅନାଇ ଥାଏ ତାଙ୍କରି ମୁହଁ ।

  ପତାକା ସେ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିରର

  ନାହିଁ ସେଠି ପବନର କରାମତି ଜାଣ

ପବନର ବିପରୀତେ ଉଡ଼ଇ ବାନା ଫରଫର

 ବୈଜ୍ଞାନିକ ପାଶେ ମଧ୍ୟ ନାହିଁ ଉତ୍ତର ତାର ।

 ଦିନର ହେଉ ସେ ଯେକୌଣସି ସମୟ

ଛାଇ ନ ଦିଶେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର କି ଅରୁଣସ୍ତମ୍ଭର

 ମହିମା ସେ ତିନି ଭାଇଭଉଣୀଙ୍କର 

 ଜଗନ୍ନାଥ ସୁଭଦ୍ରା ବଳଭଦ୍ର ତାଙ୍କ ନାମ ।

     ବିହଙ୍ଗ ହେଉ କି ବିମାନ

   ନଉଡ଼ଇ ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିର ଉପରେ ଜାଣ

      ଦିନ ହେଉ ଅବା ରାତି

     ନ ହୁଏ ଏମିତି କେଉଁ ତିଥି ।

     ଚାରି ଦ୍ଵାର ମଧ୍ୟେ ମୁଖ୍ୟ ଦ୍ଵାର

 ସମୁଦ୍ର ଲୋହରୀର ଶବଦକୁ କରିଦିଏ ଶାନ୍ତ

    ପାଦ ରଖିବ ଯେବେ ସିଂହଦ୍ୱାରେ

    ବୋହିବ ଶାନ୍ତିର ଶୀତଳ ପବନ ।

   ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ଧାମର ବିରାଟକାୟ ବୃକ୍ଷ

      ବଟ ବୃକ୍ଷ ଭାବେ ସଦା ପୂଜିତ

     ନହୁଏ କେବେ କୌଣସି କ୍ଷତି ତାର

     ହେଉ ପଛେ ଯେତେ ଝଡ଼ ବତାଶ ।

     ରହସ୍ୟ ସେ ସୁସ୍ୱାଦୁ ମହାପ୍ରସାଦର

   ଉପର ଆଗ ତଳ ପଛ ହୋଇ ସିଝଇ

    ସାତ ମାଟି ହାଣ୍ଡିର ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣା ଭାତ 

   ଛପନ ଭୋଗରେ ପୂଜିତ ଆମ ଜଗନ୍ନାଥ ।

     ଭକ୍ତ ସଂଖ୍ୟା ଥାଉ ଲକ୍ଷ କି ହଜାର

   ପ୍ରସାଦ ନହୁଏ କେବେ ବଳକା କି ଶେଷ

      ଅବଢ଼ା ସାଥେ ଡଙ୍କ ତୋରାଣି

      ଦିଏ ସଭିଙ୍କ ମନ ଭୁଲାଇ ।

   ଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ

  ରଥଯାତ୍ରା ସମୟରେ ଦିଅନ୍ତି ସଭିଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ

   ବାର୍ଷିକ ମହୋତ୍ସବ ଏ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର

  ମାଉସୀ ବାଡି ବୁଲି ଆସନ୍ତି ଜଗତର ନାଥ ।

  ବଡ଼ଦାଣ୍ଡେ ପ୍ରଭୁ ଯେବେ ରଥେ ଯା'ନ୍ତି ବସି

   ସ୍ୱର୍ଗ ସମ ହୋଇ ଯାଏ ଏ କଳିଙ୍ଗ ମାଟି

  ନବକଳେବର ହୁଏ ଯେବେ ତିନି ମୁରତିର

   ଅପୂର୍ବ ଦର୍ଶନ ମିଳେ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର ।

   କୁହନ୍ତି ଚାରି ଧାମରେ ଶ୍ରୀବିଷ୍ଣୁ ବିଜେମାନ

  ପୁରୀଧାମରେ ଆସି କରନ୍ତି ଭୋଜନ ଗ୍ରହଣ

  ତୁଳସୀ ବଣର ସେ କଳା ତୁଳସୀର ମାଳ

  ସବୁଠାରୁ ପ୍ରିୟ ପରା ମୋ ଚକାଡୋଳାର ।

  ଦେହତ୍ୟାଗ ଯେବେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ହୋଇଲା

ଅନ୍ତିମ ସଂସ୍କାର ପରେ ଦେହ ପଞ୍ଚତତ୍ତ୍ୱରେ ମିଶିଲା

   ହୃଦୟ ଯେ ଶରୀରର ଜୀବନ୍ତ ରହିଲା

ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ କାଷ୍ଠ ମୂରତିରେ ରହିଅଛି ପରା ।

ବିଚିତ୍ର ଏ ସଂସାରେ ଯେବେ ଦୁଃଖ ଆସେ ଅସରା

ଭକ୍ତଙ୍କ ଗୁହାରି ଶୁଣି ମହାପ୍ରଭୁ ଦୂର କରନ୍ତି ତାହା।