ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ

ବହୁତ ହେଇଗଲା ବୁଝିବା

ଆଉ ବୁଝେଇବାର ଲୁଚକାଳି ଖେଳ

କିଛି ଠିକ ଭୁଲ ହିସାବ ନିକାଶର

ଇଏ ନୁହେଁ ବେଳ ,

ପଛକୁ ଚାହିଁବା

କିଛି ସଜାଡ଼ିବା

ଏମିତି ଯଦି ହେଇପାରୁଥାନ୍ତା

ତାହେଲେ ବୋଧେ

ଜୀବନଟା ଲାଗୁଥାନ୍ତା

ପ୍ରଗଳ୍ଭ, ଉଛ୍ୱଳ  ।

ଅନୁତାପର ଏ ଦୁଇବୁନ୍ଦା ଅଶ୍ରୁ

ଲୁଚାଇ ପାରେକି

ମହଣ ମହଣ ବେଦନା ର ଛାଇ ?

ଲିଭାଇ ଦେଇ ପାରେ କି

ଜଳୁଥିବା ଭାବନାର ଜୀବନ୍ତ ଜୁଇ ?

ପୋଛି ଦେଇ ପାରେ କି

ଝରୁଥିବା ଅଶ୍ରୁର ଧାର କୁ

ଶୀତଳ ମଲମ ହେଇ ।

ପ୍ରତାରଣାର ଦେଖା ଅଦେଖା କ୍ଷତ ,

ବିଶ୍ୱାସ ରେ ବିଷ ,

ହସରେ ଜହର

ସେ ପୀଡ଼ା , ଜ୍ବଳନ, ଦହନ

ସେସବୁ   ଏବେ ମୋର ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ସଖୀ

 ଦରଜ ସବୁ ଏବେ ପ୍ରିୟ ଲାଗିଲେଣି ,

ଏବେ ଆଉ ବେଳ କାହିଁ ବନ୍ଧୁ !!!

ଗଣିବାକୁ ଦୋଷ , ତ୍ରୁଟି

କରିବାକୁ ମିଶାଣ , ଫେଡାଣ

ମୁଁ ଏବେ ଉଡାଣର ସମୁଚ୍ଚ ଶିଖରେ ,

ତୁମର ସେ ଅନୁତାପକୁ ଫେରାଇ ଦେଉଛି

ମୋ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ଭରସାର ପ୍ରତିବଦଳରେ ।

ଏବେଠାରୁ ତୁମକୁ ମୁଁ ନିର୍ବାସନ ଦେଲି

ମୋ ଭାବନା , ମୋ ବେଦନାରୁ

ମୁଁ ଏବେ ମୁକ୍ତ କରୁଛି ନିଜକୁ

ତୁମ ଅନୁତାପର ତାପରୁ ,

ପ୍ରତାରଣାର ବ୍ୟଥାରୁ

ମୋ ଆଗରେ ଲଙ୍ଘିବାକୁ ଅସୀମ ଆକାଶ

ଫେରିବାକୁ ଚାହେଁନାହିଁ

ତୁମ ଅହଙ୍କାର , ଅବିଶ୍ୱାସ ଅର୍ଗଳି ଭିତରକୁ ,

ଅନୁତାପ କୁ ଗ୍ରହଣ କରି

କ୍ଷମା ଦେବାର ମହାନତା ନାହିଁ ମୋ ପାଖରେ

ବିଳମ୍ବରେ ହେଉ ପଛେ

ହାତ ଛଡା କରି ପାରିବିନି

ଶାସ୍ତି ଦେବାର ସୁଯୋଗ

ତୁମକୁ , କେବଳ ତୁମକୁ ..............।