ପ୍ରତାରକ

ସୁନ୍ଦର ଅଭିନୟ ତୁମ

   ପାରିଲି ନାହିଁ ବୁଝି,

ଦେଲ ଯେଉଁ ଉପହାର ଛଳନାର

  କେବେ ପାରିବି ନାହିଁ ସୁଝି ।

ଅଭିନୟର ମାୟା ଜାଲରେ 

  ଏମିତି ଗଲି ଫସି ,

ଆପଣା ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରେମ

   ଲାଗିଲା ତ ବାସି । 

ଢଳି ଗଲା ମନ ଦେଖି ତୁମ

   ପ୍ରେମର ଅଭିନୟ,

ବିଶ୍ୱାସ ନେଲ ଜିଣି 

   ସାଜି ମୋର ପ୍ରିୟ । 

ଅବଗତ ନ ଥିଲି ଯେ କେବେ

   ତୁମ ଛଳନାର ,

ସୁନ୍ଦର ଏ ଚେହେରା ତଳେ ଲୁଚି ଥିଲା

  ହୃଦୟ ଏକ ରାକ୍ଷସର । 

ମିଛ ଏକ ସ୍ୱପ୍ନର ଦୁନିଆ 

  ଦେଖାଇ କିଣି ନେଲ ମନ,

ପ୍ରତାରକ ସାଜି ପରେ 

   ଭାଙ୍ଗି ଦେଲ ସବୁ ସ୍ବପ୍ନ ।

ପ୍ରେମ ମୋ ପାଇଁ ଆଜି

    ସାଜିଛି ଜହର,

ଲାଗେ ଭାରି ଦୋଷୀ ଦୋଷୀ ସତେ 

  ସବୁ ଭୁଲ ଥିଲା ମୋର । 

ଜାଣି ଜାଣି କଣ୍ଟାର ରାସ୍ତାରେ 

  ପାଦ ମୁଁ କିଆଁ ଦେଲି,

ନିଜ ପାଇଁ ନିଜେ ଆଜି 

   ବିରହୀଣି ସାଜିଲି । 

ସତରେ କେତେ ନିଖୁଣ ଅଭିନୟ

  କଲ ତୁମେ ଭଲ ପାଇବାର

ସବୁ କିଛି ଦେଇ ଥିଲ ଭୁଲେଇ

  ସାଜି ପ୍ରେମିକ ପ୍ରବର ।

ମୋ ନିଃସ୍ୱାର୍ଥ ଭଲ ପାଇବାର 

  ଦେଲ ଏହି ଉପହାର,

ଆଜି ମୁଁ ଜାଳୁଛି ପ୍ରେମର ଦିପାଳି

  ଆଖି ଲୁହରେ ମୋର ।

ଭାବିଥିଲି ନୁହେଁ ତୁମେ ସେ 

  ସ୍ୱାର୍ଥପର ପ୍ରତାରକ ପ୍ରେମିକ,

ରାତି ମୋର ପାହେ ଲୁହ ଭିଜା ଆଖିରେ

  ଖୁସି ମୋର ସବୁ ସୁପ୍ତ ପ୍ରାୟ । । ।