ପରିବାର

ଶାନ୍ତିର ନିର୍ଝର ଝରେ ସୁଧା ଝର

 ସୁଖ ମମତା ର ସୁର

ସେଇପରା ଅଟେ ଆମର ମନ୍ଦିର

 ପରିଚୟ ପରିବାର ।

ବାପା,ବୋଉ,ଦାଦା,ଖୁଡି,ପ୍ରିୟଜନ

 ଭାଇ,ଭଉଣୀ ଏକାଠି

ମିଳିମିଶି ଥିଲେ ଝରଇ ଅମୃତ

 ସରଗ ସୁଷମା ସେଠି ।

ଶାନ୍ତିର ରାଗିଣୀ ପଡୁଥାଏ ଝରି

 ଏକ ସାଥେ ରହୁଥିଲେ

ଆଦର୍ଶ ସଂସ୍କାର ବିବେକ ବିଚାର

 ଯୌଥ ପରିବାରୁ ମିଳେ ।

ଏକତା ର ବଳ ସୁଦୃଢ ଥିଲେହିଁ

 ବାହ୍ୟ ବଇରି ପ୍ରମାଦ

ଆକ୍ରମଣ ଆଶା କଳ୍ପନା ଜନ୍ମେନି

 ରଚିବାକୁ ରଣଭେଦ ।

ଆଜିର ସମୟେ ଘଟିଛି ବିଲୟ

 ନାହିଁ ସେଇ ପରିବାର 

ସ୍ବାର୍ଥ ଆଇନାରେ ବନ୍ଧା ଏ ମଣିଷ

 ମନେ ଭରି ଅହଙ୍କାର ।

ଭାଇ ସାଥେ ଭାଇ ଶୀତଳ ସମରେ

 ମନଟା ପଡ଼ିଛି ଫିକା

ନାହିଁ ଆନ୍ତରିକ ମମତା ବନ୍ଧନ

 ପ୍ରତିଟି ପ୍ରାଣରେ ଶଙ୍କା ।

ଯେଉଁ ମନକାଶେ ଝରୁଥିଲା ମଧୁ

 ସୁଖ ଶାନ୍ତିର ଝଲକ

ସେଇ ପରିବାରେ ହିଂସାର ଅସୁର

 ରାଜ କରଇ ଆତଙ୍କ ।

ସମୟ ସୁଅରେ ସବୁ ଲିଭିଅଛି

 ପରିବର୍ତ୍ତନର ଛବି

ମିଛେ ସ୍ଵାଭିମାନୀ ମନ ଝୁରୁଥିବ

 ସୁଖି ପରିବାର ଭାବି ।

ଆଉ ଫେରିବକି ମମତାର ନୀଡ଼

 ହସି ଉଠିବ କୁଟୀର 

ମିଳନ ବନ୍ଧନ ଶାନ୍ତି ପାରାବାରେ

 ହସୁଥିବ ପରିବାର ।

ଲାଗିବ ସୁନ୍ଦର ପ୍ରତି ପରିବାର

 ଥିଲେ ଏକତାର ଭାବ

ଝରିବ ଅମୃତ ସୁଧା ମକରନ୍ଦ

 ପ୍ରଗତି ବିକାଶ ଭାବ ।